Усе словы

аблягчыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць лягчэйшым, вызваліць ад лішняга грузу.

   • А. лодку.

2. Спрасціць, зрабіць прасцей і лягчэй.

   • А. канструкцыю самалёта.

3. Зрабіць менш цяжкім.

   • А. працу.
   • А. сваё становішча.

4. Супакоіць, утаймаваць пакуты.

   • А. боль.

|| незакончанае трыванне: аблягчаць.

аблягчэнне назоўнік | ніякі род

1. гл. аблягчыць.

2. Стан лёгкасці, вызвалення ад чаго-н.

   • Адчуць а. з выплатай падатку.

аблямаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Абшыць па краях палоскай з іншага матэрыялу.

   • А. рукавы сукенкі.

2. пераноснае значэнне: Акружыць што-н., размясціцца вакол чаго-н.

   • Алешнік прыгожа аблямаваў берагі возера.

|| незакончанае трыванне: аблямоўваць.

|| назоўнік: аблямоўка і аблямоўванне.

аблямоўка назоўнік | жаночы род

1. гл. аблямаваць.

2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акружае па краях што-н.

   • Рукавы з футравай аблямоўкай.

|| прыметнік: аблямовачны.

абляпацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Апырскацца; запэцкаць сябе чым-небудзь.

• А. граззю.

абляпаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Апырскаць, запэцкаць чым-н.

• А. боты граззю.

|| незакончанае трыванне: абляпваць.

абляпіха назоўнік | жаночы род

Высокая калючая кустовая расліна з ядомымі кіславатымі ягадамі, а таксама самі ягады.

• Варэнне з абляпіхі.

|| прыметнік: абляпіхавы.

• А. алей.

абляпіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абляпіць сябе чым-н.

• А. гарчычнікамі.

|| незакончанае трыванне: аблеплівацца.

абляпіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прыліпнуць з усіх бакоў да каго-, чаго-н.

   • Гліна абляпіла чаравікі.
   • Мурашкі абляпілі цукар (пераноснае значэнне: населі кругом).

2. Наклейваючы, пакрыць чым-н.

   • А. сцены афішамі.

|| незакончанае трыванне: аблепліваць.

аблясіць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае трыванне

Засадзіць лесам якую-н. плошчу, мясцовасць.

• А. стэпы.

|| назоўнік: аблясенне.

абляцець дзеяслоў | закончанае трыванне

1. каго-што і вакол каго-чаго. Праляцець вакол або збоку, абмінуўшы каго-, што-н.

   • А. вакол Зямлі.

2. Лётаючы, пабываць у многіх месцах.

   • А. усю краіну.

3. пераноснае значэнне: Хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца ўсім вядомым (пра навіны, чуткі і пад.).

   • Горад абляцелі чуткі.

4. Апасці, абсыпацца (пра лісце, пялёсткі кветак і пад.).

   • Ліпавы цвет абляцеў.

5. Адваліцца, адпасці.

   • Тынк са сцен абляцеў.

|| незакончанае трыванне: аблятаць і аблётваць.

|| назоўнік: аблёт.

|| прыметнік: аблётны.

аблётаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Лётаючы, пабываць у розных месцах (размоўнае). * А. горад. * А. знаёмых.

1. Выпрабаваць у час палётаў.
   • А. самалёт.

|| незакончанае трыванне: аблётваць.

|| назоўнік: аблёт.

абліванне назоўнік | ніякі род

1. гл. абліць.

2. Водная працэдура.

   • Халодныя абліванні.

абліваха назоўнік | жаночы род | размоўнае

Галалёд, зімовы дождж, які замярзае на зямлі, на дрэвах і пад.

аблігацыя назоўнік | жаночы род

Каштоўная папера, па якой яе ўладальніку выплачваецца даход у форме працэнтаў або выйгрышаў.

|| прыметнік: аблігацыйны.

аблізацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Аблізаць сабе губы.

2. Пра жывёлу: аблізаць на сабе поўсць.

|| незакончанае трыванне: аблізвацца.

|| аднакратны дзеяслоў: аблізнуцца.

аблізаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Правесці языком па паверхні чаго-н.

   • А. губы.
   • Пальчыкі абліжаш (пераноснае значэнне: пра што-н. вельмі смачнае, прыемнае; размоўнае).

2. Ачысціць каго-, што-н. лізаннем.

   • А. лыжку.
   • Кошка аблізала кацяня.

|| аднакратны дзеяслоў: аблізнуць.

|| незакончанае трыванне: аблізваць.

аблізвацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. аблізацца.

2. пераноснае значэнне: Глядзець на каго-, што-н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць што-н. смачнае (размоўнае).

   • Глядзі ды аблізвайся.

абліпка прыслоўе

У абліпку (размоўнае) — вельмі шчыльна прылягаючы да цела (пра вопратку).

• Сукенка ў абліпку.

абліпнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пакрыцца з усіх бакоў чым-н. ліпкім.

   • Калёсы абліплі глінай.

2. Шчыльна прыстаць, прыліпнуць на чым-н.

   • Пад дажджом сукенка абліпла на целе.

|| незакончанае трыванне: абліпаць.

абліцаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыць паверхню чаго-н. слоем якога-н. матэрыялу, каб умацаваць, аздобіць яе.

• А. сцены каляровай пліткай.

|| незакончанае трыванне: абліцоўваць.

|| назоўнік: абліцоўка і абліцоўванне.

абліцоўка назоўнік | жаночы род

1. гл. абліцаваць.

2. Каменны, драўляны, металічны і пад. слой, матэрыял, якім пакрываюць сцены, збудаванне для трываласці або ўпрыгожання.

   • Мармуровая а.

|| прыметнік: абліцовачны.

• Абліцовачная плітка.

абліцоўшчык назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па абліцоўцы будынкаў і пад.

|| жаночы род: абліцоўшчыца.

абліць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Намачыць, разліўшы што-н.

   • А. настольнік супам.

2. Абдаць, паліць чым-н. з усіх бакоў ці зверху.

   • А. варам сечку.

3. пераноснае значэнне: Ахапіць, напоўніць (святлом, пахам і пад.).

   • Сонца абліло двор святлом.
   • Абліць граззю (памыямі) каго (размоўнае неадабральнае) — незаслужана зняважыць, абняславіць.

|| незакончанае трыванне: абліваць.

|| назоўнік: абліванне.

|| зваротны стан: абліцца.

|| незакончанае трыванне: аблівацца.

• А. слязамі (горка плакаць).
• Сэрца кроўю абліваецца (пераноснае значэнне: пра вялікае гора, пачуццё спагады да каго-н.).

аблічча назоўнік | ніякі род

1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго-н.

   • Знаёмае а.
   • Сціранне аблічча старой вёскі.

2. пераноснае значэнне: Характар, духоўны склад.

   • Маральнае а. чалавека.
   • Нацыянальнае а. літаратуры.

аблічыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Памыліцца пры падліку.

• А. на пяць тысяч рублёў.

|| незакончанае трыванне: аблічвацца.

аблічыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Недадаць, ашукаць пры падліку.

   • А. пакупніка.

2. Зрабіць падлік, падлічыць што-н. (размоўнае).

   • А. на ЭВМ.

|| незакончанае трыванне: аблічваць.

|| назоўнік: аблік і аблічванне.

• Дапусціць аблік (аблічванне).
• Аблік (аблічванне) статкаў аленяў.

абмазаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пакрыць, намазаць якім-н. рэчывам.

   • А. сцены глінай.

2. Забрудзіць, запэцкаць.

   • А. рукі фарбай.

|| незакончанае трыванне: абмазваць.

|| зваротны стан: абмазацца.

|| незакончанае трыванне: абмазвацца.

|| назоўнік: абмазка і абмазванне.

абмазгаваць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і абдумаць.

• Гэтае пытанне трэба добра а.

|| незакончанае трыванне: абмазгоўваць.

абмазка назоўнік | жаночы род

1. гл. абмазаць.

2. Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што-н.

• А. на сцяне высахла і патрэскалася.

|| прыметнік: абмазачны.

абмакнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Апусціць на кароткі час што-н. у якую-н. вадкасць; дакрануцца кавалачкам хлеба і пад. да солі, цукру і пад.

• А. пяро ў чарніла.
• А. блін у смятану.

|| незакончанае трыванне: абмакваць.

абмакрэлы прыметнік

Мокры, змочаны.

• Абмакрэлая вопратка.

абмакрэць дзеяслоў | закончанае трыванне

Змокнуць; зрабіцца мокрым.

• Ходзячы па расе, а.

абмалаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

Малоцячы, аддзяліць зерне ад саломы, калосся.

• А. жыта.

|| незакончанае трыванне: абмалочваць.

|| назоўнік: абмалочванне і абмалот.

|| прыметнік: абмалотны.

• А. пункт.

абмаляваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Абвесці фарбай ці алоўкам што-н. і размаляваць па краях.

2. пераноснае значэнне: Ахарактарызаваць, апісаць.

• А. вобраз героя.

|| незакончанае трыванне: абмалёўваць.

|| назоўнік: абмалёўванне і абмалёўка.

абман назоўнік | мужчынскі род

1. гл. абмануць.

2. Памылковае ўяўленне аб чым-н., мана, няпраўда.

|| прыметнік: абманны.

абманлівы прыметнік

Здольны ўвесці ў зман, абман.

• Абманлівае ўражанне.

|| назоўнік: абманлівасць.

абмануцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Памыліцца, ашукацца; расчараваццаў кім-, чым-н.

• А. ў спадзяваннях.

|| незакончанае трыванне: абманвацца.

абмануць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Схлусіць, наўмысна сказаць каму-н. няпраўду.

2. Ашукаць.

   • А. пакупніка.

3. Не апраўдаць чыіх-н. спадзяванняў, падвесці, падмануць.

   • Абяцаў быць і абмануў.

|| незакончанае трыванне: абманваць.

|| назоўнік: абман і абманванне.

абманшчык назоўнік | мужчынскі род

Той, хто абмануў або абманвае каго-н.

|| жаночы род: абманшчыца.

|| прыметнік: абманшчыцкі.

абмарозіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Атрымаць пашкоджанні ад марозу.

|| незакончанае трыванне: абмарожвацца.

абмарозіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пашкодзіць марозам, змарозіць.

• А. вушы.

|| незакончанае трыванне: абмарожваць.

|| назоўнік: абмарожванне.

|| назоўнік: абмаражэнне.

абматацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1.Абматаць сябе чым-н. * А. шалікам.

1. Абвіцца вакол чаго-н.
   • Вяроўка абматалася вакол слупа.

|| незакончанае трыванне: абмотвацца.

абматаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Абкруціць, апавіць чым-н. некалькі разоў.

• А. шыю шалікам.

|| незакончанае трыванне: абмотваць.

|| назоўнік: абмотванне і абмотка.

абматычыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Ускапаць матыкай зямлю вакол чаго-н.

• А. ягадныя кусты.

абмахнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Махаючы чым-н., абдаць струменем паветра (звычайна для ахаладжэння).

2. Ачысціць, змахнуць што-н., махнуўшы чым-н.

   • А. пыл з паліцы.
   • А. стол.

|| незакончанае трыванне: абмахваць.

|| зваротны стан: абмахнуцца.

|| незакончанае трыванне: абмахвацца.

абмацаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Памацаць з усіх бакоў з мэтай агляду.

   • Доктар абмацаў хворага.

2. пераноснае значэнне: Знайсці, намацаць, выявіць, шукаючы.

   • А. яблыкі ў торбе.
   • Бяда, калі абмацаюць бандыты.

|| незакончанае трыванне: абмацваць.

абмачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць мокрым, намачыць.

• Дождж абмачыў усяго да нітачкі.

|| незакончанае трыванне: абмочваць.

|| зваротны стан: абмачыцца.

|| незакончанае трыванне: абмочвацца.

абмежавальны прыметнік

Які прадугледжвае абмежаванне; накіраваны на абмежаванне.

• Абмежавальныя меры.

абмежавальнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Прыстасаванне, якое абмяжоўвае дзеянне чаго-н.

• А. хуткасці.
• Сашнікі сеялак забяспечаны абмежавальнікамі глыбіні.