Усе словы

капеечны прыметнік

1. гл. капейка.

2. Які каштуе танна, нядорага.

   • Капеечная цацка.

3. пераноснае значэнне: Залішне дробязны, скупы.

   • Капеечная натура.

|| назоўнік: капеечнасць.

капеж назоўнік | мужчынскі род

1. капяжу. Падзенне капель талага снегу са стрэх, дрэў, а таксама самі гэтыя каплі.

   • Сярод дня пачаўся к.

2. Ніжні край страхі, даху, які выдаецца над сцяной.

|| прыметнік: капежны.

капейка назоўнік | жаночы род

Дробная манета, адна сотая рубля.

• Рассыпаць капейкі.
• Без капейкі (без якіх-н. сродкаў існавання).
• Да (апошняй) капейкі (без астатку патраціць, заплаціць, атрымаць і пад.).
• К. ў капейку (пры падліку грошай: абсалютна дакладна, колькі патрабуецца).
• Жывая к. (пра ўсё, што дае даход).
• Ні капейкі (за душой) (зусім няма грошай).

|| памяншальная форма: капеечка.

• Абысціся ў капеечку (дорага каштаваць).

|| прыметнік: капеечны.

капельдынер назоўнік | мужчынскі род

Тэатральны служачы, які правярае білеты і паказвае гледачам месцы ў зале.

|| жаночы род: капельдынерка.

|| прыметнік: капельдынерскі.

капелька назоўнік | жаночы род

1. Маленькая капля.

   • Капелькі расы.
   • Выпіць да капелькі (усё без астатку).

2. адзіночны лік, пераноснае значэнне, чаго. Самая малая колькасць чаго-н. (размоўнае).

   • У слоіку засталася к. малака.

капельку прыслоўе

Зусім мала, чуць-чуць.

• Пачакай к.

капельмайстар назоўнік | мужчынскі род

Тое, што і дырыжор.

|| прыметнік: капельмайстарскі.

капельны прыметнік | спецыяльны тэрмін

У выглядзе капель.

• Капельнае ўвядзенне лякарства.

капельніца назоўнік | жаночы род

1. Прыбор, які падае кадкасць каплямі (лякарства ў вену, ваду ў расліны і пад.).

2. Бутэлечка з жалабком для налівання лякарства каплямі.

3. Тое, што і піпетка.

капер назоўнік | мужчынскі род

1. Прыватнаўласніцкае судна, якое займалася (да сярэдзіны 19 ст.) з ведама свайго ўрада захопам гандлёвых суднаў праціўніка і нейтральных краін, што перавозілі кантрабандныя грузы для ваюючай краіны.

2. Уладальнік такога судна.

каперс назоўнік | мужчынскі род

1. Пауднёвая паўхмызняковая расліна, якая сцелецца па зямлі.

2. множны лік: Пупышкі гэтай расліны, якія ў марынаваным выглядзе ўжываюцца як прыправа.

|| прыметнік: каперсавы.

• Сямейства каперсавых (назоўнік).

капец назоўнік | мужчынскі род

1. Месца для захавання на зіму агародніны.

   • К. бульбы.

2. Насып са слупам як межавы знак.

   • На мяжы лесу з полем стаялі капцы.

3. Насып, курган.

4. звычайна Пагібель, канец (размоўнае).

   • Тут яму і к.

|| прыметнік: капцовы.

каплун назоўнік | мужчынскі род

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

|| прыметнік: каплунны.

капля назоўнік | жаночы род

1. Маленькая акруглая часцінка якой-н. вадкасці; кропля.

   • К. вады.
   • Каплі дажджу.
   • Да (апошняй) каплі (таксама пераноснае значэнне: усё без астатку выпіць, расходаваць, аддаць і пад.).
   • Да апошняй каплі крыві (пераноснае значэнне: ахвяруючы жыццём, змагацца, біцца, абараняцца; высокае).
   • К. за капляй (таксама пераноснае значэнне: паступова, патрошку).
   • К. ў моры (пераноснае значэнне: вельмі нязначная колькасць у параўнанні з чым-н. вялікім).
   • Ні каплі ў рот не браць (зусім не піць алкагольных напіткаў).
   • Як дзве каплі вады (абсалютна, поўнасцю падобен, супадае).

2. множны лік: Разведзенае на чым-н. лякарства, якое прымаецца па пэўнай колькасці такіх часцінак.

   • Вочныя каплі.
   • К. ў нос.

3. адзіночны лік, пераноснае значэнне, чаго. Самая нязначная колькасць чаго-н. (размоўнае).

   • Малака ў бляшанцы к.
   • Ні каплі (ніколькі, ані).

|| прыметнік: капельны.

капліца назоўнік | жаночы род

Невялікі царкоўны або касцельны будынак з абразамі без алтара; малельня.

|| памяншальная форма: каплічка.

|| прыметнік: каплічны.

капнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. капаць.

2. пераноснае значэнне: Унікнуць у што-н.

   • Толькі капні — знойдзёш недаробкі і хібы кнігі.

капот² назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Жаночае плацце свабоднага пакрою; род халата.

капрал назоўнік | мужчынскі род

Воінскае званне малодшага камандзіра ў арміях некаторых краін і ў рускай арміі з 17 да пачатку 19 ст., а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прыметнік: капральскі.

капрон назоўнік | мужчынскі род

Штучнае валакно высокай трываласці, а таксама тканіна з гэтага валакна.

• Панчохі з капрону.

|| прыметнік: капронавы.

капрыз назоўнік | мужчынскі род

1. Беспадстаўнае, але настойлівае жаданне, патрабаванне чаго-н., недарэчная задума, дзівацтва.

   • Не трэба патураць дзіцячым капрызам.

2. пераноснае значэнне, чаго. Што-н. нечаканае, выпадковае ў той ці іншай сферы жыцця.

   • К. моды.
   • К. прыроды.

|| прыметнік: капрызны.

• Капрызнае надвор’е.

капрыза назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Капрызны чалавек, капрызнае дзіця.

капрызнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Капрызны чалавек, дзіця.

|| жаночы род: капрызніца.

капрызнічаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і капрызіць.

капрызуля назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Капрызнае дзіця.

капрызіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Паводзіць сябе капрызна, быць капрызным.

|| закончанае трыванне: пакапрызіць.

капрычыо назоўнік | ніякі род | нескланяльнае | спецыяльны тэрмін

Віртуозны музычны твор, які вызначаецца жывасцю, нечаканымі і арыгінальнымі пераходамі, нечаканым эфектам.

капсула назоўнік | жаночы род

1. Абалонка з жэлаціну, крухмалу або іншага рэчыва для вадкіх ці парашкападобных лякарстваў.

   • Валідол у капсулах.

2. Назва злучальнай абалонкі ў розных органаў або іх частак (спецыяльны тэрмін).

3. Герметычна закрытае ёмішча.

   • К. касмічнага лятальнага апарата.

|| прыметнік: капсульны.

капсуль назоўнік | мужчынскі род

У патронах, снарадах: каўпачок з выбухозым рэчывам, якое загараецца ад удару.

|| прыметнік: капсульны.

каптур назоўнік | мужчынскі род

1. Дзіцячы або жаночы вязаны галаўны ўбор, які завязваецца пад падбародкам; капар.

2. Пярэдняя частка печы, што ўзвышаецца над чалеснікамі.

   • Кот узабраўся на к.

|| прыметнік: каптурны.

каптэнармус назоўнік | мужчынскі род

Службовая асоба ў арміі, у абавязкі якой уваходзіла захаванне і выдача маёмасці, абмундзіравання, харчу.

капуснік назоўнік | мужчынскі род

1. зборны назоўнік: Капуснае лісце.

2. пераноснае значэнне: Вечарынка ў акцёраў, студэнтаў і інш. з самадзейнымі нумарамі жартаўліва-парадыйнага характару.

   • Студэнцкі к.

капусніца назоўнік | жаночы род

Белы матылёк, вусень якога есць капусту.

капуснішча назоўнік | ніякі род

Поле, з якога сабрана капуста.

капуста назоўнік | жаночы род

Агародная расліна, лісце якой звіваецца ў качаны, а таксама самі качаны.

• Цвятная к. (асобы від капусты, суквецце якой ідзе ў ежу).
• Міска гарачай капусты (вараная страва з крышанага качана гэтай расліны).
• Марская капуста — марскія водарасці, якія ўжываюцца як ежа і як лячэбны сродак.

|| прыметнік: капусны.

капут нескланяльнае | размоўнае | выказнік

Канец, гібель.

• К. прыйшоў усяму ліхому.

капуха назоўнік | жаночы род | размоўнае

Жанчына, якая ўсё робіць марудна, вяла.

капуцын² назоўнік | мужчынскі род

Род амерыканскіх малпаў з шырокімі насамі і доўгімі валасамі на галаве ў выглядзе капюшона.

капцёр назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Тое, што і каптэнармус.

|| прыметнік: капцёрскі.

капцёрка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Склад маёмасці ў вайсковай часці, а таксама на будоўлі, у цэху, гаражы.

капчушка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Дробная вэнджаная рыба.

|| прыметнік: капчутачны.

капшук назоўнік | мужчынскі род

Мяшочак для тытуню, які сцягваецца шнурком; кісет.

• Насыпаў махоркі ў к.

|| прыметнік: капшучны.

капыл назоўнік | мужчынскі род

1. Кавалак дрэва ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры шыцці абутку.

2. Адзін з драўляных брускоў, якія ўстаўляюцца ў палазы і служаць апорай для кузава саней.

   • Гнуць на свой капыл (размоўнае) — рабіць па-свойму, не слухаючы думкі іншых.
   • Усё (усе) на адзін капыл (размоўнае) — аднолькавыя, падобныя (парабіць, зрабіць, атрымацца).

капылле назоўнік | ніякі род | зборны назоўнік

Капылы.

капыт назоўнік | мужчынскі род

Рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых.

|| памяншальная форма: капыток.

|| прыметнік: капытны.

Атрад капытных (назоўнік).

капыціцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Спатыкацца (пра каня).

|| закончанае трыванне: скапыціцца.

капэла назоўнік | жаночы род

Вялікая музычная група выканаўцаў — хор у спалучэнні з аркестрам.

• Дзяржаўная харавая к.

капюшон назоўнік | мужчынскі род

1. Адкідны галаўны ўбор, прымацаваны ззаду да каўняра верхняга адзення.

   • Паліто з капюшонам.

2. У кобры: верхняя частка тулава, якая пры небяспецы раздзімаецца ў выглядзе дыска (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: капюшонны.

капялюш назоўнік | мужчынскі род

Галаўны мужчынскі ўбор з палямі, жаночы — розных фасонаў.

• Саламяны к.

|| памяншальная форма: капялюшык.

|| прыметнік: капялюшны.

капялюшнік назоўнік | мужчынскі род

Майстар па вырабу капелюшоў.

|| жаночы род: капялюшніца.

капёр назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Збудаванне над шахтным ствалом для ўстанаўлення пад’ёмніка.

|| прыметнік: капровы.