Усе словы

Слова Азначэнне Дзеянне
запатрабаваць

запатрабаваць дзеяслоў | афіцыйнае | закончанае трыванне

  1. Патрабаваць прад’яўлення, прысылкі чаго-н.

    • З. выпіску з пратакола пасяджэння.
  2. Выклікаць куды-н.

    • З. сведкаў.
  3. Прад’явіць патрабаванне на выдачу чаго-н.

    • З. багаж.
запахнуць

запахнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць пахнуць.

  • Запахла дымам.
запацелы

запацелы прыметнік

Вільготны ад асеўшай пары.

  • Запацелае акно.

|| назоўнік: запацеласць.

запашнік

запашнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Прылада для ўзворвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання зерня.

запаяць

запаяць дзеяслоў | закончанае трыванне

Залатаць, паправіць паяннем.

  • З. дзірку.
  • З. кацёл.

|| незакончанае трыванне: запайваць.

|| назоўнік: запайванне і запайка.

|| прыметнік: запайны і запаечны.

запаўзці

запаўзці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Забрацца куды-н. паўзком.

    • З. пад канапу.
  2. Адпаўзціся куды-н. далёка.

    • З. ў лес.

|| незакончанае трыванне: запаўзаць.

запаўняльнік

запаўняльнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Рэчыва, якое дабаўляецца ў вяжучую масу і не раствараецца ў ёй. Запаўняльнікі для бетонаў.

запеніцца

запеніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыцца пенай.

  • Варэнне запенілася.

|| незакончанае трыванне: запеньвацца.

запеніць

запеніць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыць пенай, успеніць.

  • З. ваду.

|| незакончанае трыванне: запеньваць.

заперці

заперці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зачыніць (на замок, засаўку і пад.) або замкнуць (у 1 знач.).

    • З. дзверы на ключ.
  2. Змясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

    • З. парасят у хлеўчуку.
    • З. варожы флот (пераноснае значэнне: акружыць, пазбавіўшы выхаду, магчымасці рухацца).
  3. Хутка даставіць, дамчаць куды-н. або ўсунуць, упакаваць куды-н., у цгто-н. (размоўнае).

    • Гэты рысак мігам вас туды запрэ.
    • Куды ты запёр гэту скрынку?

|| незакончанае трыванне: запіраць.

заперціся

заперціся дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Заперці якое-н. памяшканне, застаўшыся ў ім.

    • З. ў каморы.
  2. Зачыніцца, замкнуцца.

    • Вароты заперліся.

|| незакончанае трыванне: запірацца.

запець

запець дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць пець.

|| незакончанае трыванне: запяваць.

запечак

запечак назоўнік | мужчынскі род

Месца паміж сцяной і печчу.

запечны

запечны прыметнік

Які знаходзіцца за печчу.

  • З. цвыркун.
запечча

запечча назоўнік | ніякі род

Тое, што і запечак.

запеў

запеў назоўнік | мужчынскі род

  1. Пачатак песні.

  2. Зачын у народнай паэзіі.

|| прыметнік: запеўны.

заплаканы

заплаканы прыметнік

Са слядамі слёз.

  • З твар.
заплакаць

заплакаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць плакаць.

  • З. ад крыўды.
заплеснелы

заплеснелы (запляснелы) прыметнік

Пакрыты плесняй.

  • З. кавалак сыру.

|| назоўнік: заплеснеласць і запляснеласць.

заплесці

заплесці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Перавіваючы, сплесці.

    • З. касу.
  2. Плетучы, закрыць (адтуліну, дзірку і пад.).

    • З. дзірку ў плоце лазой.
  3. Пакрыць густым перапляценнем чаго-н.

    • Хмель заплёў усю агароджу.

|| незакончанае трыванне: заплятаць.

заплесціся

заплесціся2 дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

З цяжкасцю зайсці куды-н.

  • Ледзь заплёўся дадому.
заплечны

заплечны прыметнік

Які знаходзіцца за плячамі.

  • З. мяшок.

Заплечных спраў майстар (устарэлае неадабральнае) — кат.

заплечча

заплечча назоўнік | ніякі род | размоўнае

Частка спіны каля плячэй.

заплысці

заплысці2 дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыцца слоем чаго-н. густога, цякучага.

  • Сажалка заплыла глеем.
  • Вочы заплылі (пра ацёкі, прыпухласці каля вачэй).

|| незакончанае трыванне: заплываць.

заплыў

заплыў назоўнік | мужчынскі род

У спорце: плаванне або гонкі на лодках, яхтах на пэўную адлегласць.

  • З. брасам на сто метраў.
заплюхацца

заплюхацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыцца пырскамі (вады, гразі і пад.).

  • З. з галавы да ног.

|| незакончанае трыванне: заплюхвацца.

заплюхаць

заплюхаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыць пырскамі (гразі, вады і пад.).

  • З. сукенку.

|| незакончанае трыванне: заплюхваць.

заплюшчыць

заплюшчыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прыкрыць павекамі, зажмурыць (вочы).

  • З. вочы.

|| незакончанае трыванне: заплюшчваць.

запляваць

запляваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Забрудзіць пляўкамі.

  • З. падлогу.

|| незакончанае трыванне: заплёўваць.

запляскаць

запляскаць2 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрабіць пляскатым.

    • З. цеік.
  2. Выраўнаваць, удараючы, прыпляскаць.

    • З. лапатай зямлю.
заплятацца

заплятацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. заплесціся.

  2. Пра ногі: з цяжкасцю рухацца, з цяжкасцю перамяшчацца.

    • Ногі заплятаюцца ад стомленасці.
  3. Пра язык: ледзь варушыцца (ужыв. як абазначэнне невыразнай, блытанай гаворкі).

    • Ад хвалявання ў яе пачаў з. язык.
запнуцца

запнуцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Раптоўна перарваць гаворку, зрабіць запінку.

  • Два словы сказаў і запнуўся.

|| незакончанае трыванне: запінацца.

запоем

запоем прыслоўе

  1. Пра п’янства: працяглы час і бесперапынна.

    • Піць з.
  2. пераноснае значэнне: Адразу ў вялікай колькасці (размоўнае).

    • Чытаць з.
запозна

запозна прыслоўе | размоўнае

Занадта позна.

  • Вярнуцца дамоў з.
запознены

запознены прыметнік

Які з’явіўся, здарыўся са спазненнем, занадта позні.

  • Запозненая вясна.

|| назоўнік: запозненасць.

запой

запой назоўнік | мужчынскі род

Перыяд бесперапыннага п’янства з прычыны хваравітай цягі да алкаголю.

  • Піць запоямі.

|| прыметнік: запойны.

запомніцца

запомніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Захавацца ў памяці.

  • Добра запомнілася.

|| незакончанае трыванне: запамінацца.

запомніць

запомніць дзеяслоў | закончанае трыванне

Захаваць у памяці.

  • З. верш.
  • З. сваю спадарожніцу.

|| незакончанае трыванне: запамінаць.

|| назоўнік: запамінанне.

запор

запор2 назоўнік | мужчынскі род

Працяглая затрымка ператраўленай ежы, маруднае дзеянне кішэчніка.

  • Хварэць на з.
запоўзаць

запоўзаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць поўзаць.

  • Мурашкі запоўзалі.
запоўніцца

запоўніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Напоўніцца, стаць поўнасцю занятым.

  • Тэатр запоўніўся гледачамі.

|| незакончанае трыванне: запаўняцца.

|| назоўнік: запаўненне.

запоўніць

запоўніць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Напоўніць, поўнасцю заняць.

    • З. ванну вадой.
    • Гледачы запоўнілі залу.
    • З. час работай.
  2. Упісаць неабходныя звесткі ў што-н.

    • З. анкету.

|| незакончанае трыванне: запаўняць.

|| назоўнік: запаўненне.

заправа

заправа назоўнік | жаночы род

Прыправа для стравы, закраса.

  • З. для салатаў.
заправіла

заправіла назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Пра таго, хто запраўляе ў якой-н. справе, верхаводзіць.

заправіцца

заправіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Заправіць сваю машыну гаручым.

  2. чым і без дапаўнення.

    • Добра падсілкавацца (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: запраўляцца.

|| назоўнік: запраўка.

заправіць

заправіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Уставіць, усунуць у што-н.

    • З. штаны ў боты.
  2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).

    • З. бак бензінам.
    • З. газавую лямпу.
  3. Пакласці ў што-н. прыправу.

    • З. грыбы смятанай.

|| незакончанае трыванне: запраўляць.

|| назоўнік: запраўка.

|| прыметнік: заправачны.

  • Заправачная станцыя.
запрадаць

запрадаць2 дзеяслоў | незакончанае трыванне

Пачынаць прадзенне.

запражны

запражны прыметнік

Прызначаны для запрэжкі, які ходзіць у запрэжцы.

  • З. Конь.
запрапасціцца

запрапасціцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Прапасці, падзецца невядома куды.

  • Блакнот кудысьці запрапасціўся.
запрасаваць

запрасаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Загладзіць прасам.

  • З. шво.

|| незакончанае трыванне: запрасоўваць.