костка назоўнік | жаночы род

1. Тое, што і косць (у 1 знач.).

   • Сабака грыз костку.

2. Тое, што і косць (у 5 знач.; устарэлае).

   • Панскай косткі чалавек.
   • Як костка ў горле (размоўнае) — пра таго (тое), што вельмі перашкаджае каму-н., даймае каго-н.