Усе словы

Слова Азначэнне Дзеянне
аўтазавод

аўтазавод назоўнік | мужчынскі род

Аўтамабільны завод.

|| прыметнік: аўтазаводскі і аўтазавадскі.

аўтакары

аўтакары назоўнік

Самаходныя цялежкі з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў на невялікія адлегласці.

|| прыметнік: аўтакарны.

аўтаклаў

аўтаклаў назоўнік | мужчынскі род

Герметычная пасудзіна для награвання чаго-н. пад высокім ціскам, ужыв. для ажыццяўлення розных фізіка-хімічных працэсаў.

|| прыметнік: аўтаклаўны.

аўтамабіль

аўтамабіль назоўнік | мужчынскі род

Самаходны транспартны сродак з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў і пасажыраў па бязрэйкавых дарогах.

  • Легкавы а.
  • Грузавы а.

|| прыметнік: аўтамабільны. А. транспарт (аўтамабілі, аўтобусы і пад.).

аўтамабілізм

аўтамабілізм назоўнік | мужчынскі род

Аўтамабільная справа; аўтамабільны спорт.

аўтамабіліст

аўтамабіліст назоўнік | мужчынскі род

Той, хто займаецца аўтамабілізмам.

|| жаночы род: аўтамабілістка.

|| прыметнік: аўтамабілісцкі.

аўтамат

аўтамат назоўнік | мужчынскі род

  1. Апарат (машына, прыбор і пад.), які самастойна выконвае шэраг паслядоўных аперацый без непасрэднага ўдзелу чалавека.

    • Станок-а.
    • Тэлефон-а.
  2. Від аўтаматычнай стралковай зброі.

|| прыметнік: аўтаматны.

  • Аўтаматная стральба.
аўтаматрыса

аўтаматрыса назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Чыгуначны вагон з уласным рухавіком.

аўтаматчык

аўтаматчык назоўнік | мужчынскі род

  1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

  2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| жаночы род: аўтаматчыца.

аўтаматызавацца

аўтаматызавацца дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

Стаць (станавіцца) аўтаматычным.

|| назоўнік: аўтаматызацыя.

аўтаматызаваць

аўтаматызаваць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

  1. Укараніць (-няць) аўтаматы (у 1 знач.) у вытворчасць.

  2. Зрабіць (рабіць) аўтаматычным.

    • Аўтаматызаваныя рухі.

|| назоўнік: аўтаматызацыя.

аўтаматызм

аўтаматызм назоўнік | жаночы род

Механічнасць, міжвольнасць дзеянняў або рухаў.

аўтаматыка

аўтаматыка назоўнік | жаночы род

  1. Галіна навукі і тэхнікі, якая распрацоўвае тэорыю і метады аўтаматызацыі вытворчых працэсаў.

  2. Сукупнасць механізмаў, прыстасаванняў, якія дзейнічаюць аўтаматычна.

аўтаматычны

аўтаматычны прыметнік

  1. Які з’яўляецца аўтаматам або ажыццяўляецца пры дапамозе аўтамата (у 1 знач.).

    • А. тормаз.
    • Дзверы зачыняюцца аўтаматычна (прыслоўе).
  2. Механічны, міжвольны.

    • Аўтаматычныя рухі.

|| назоўнік: аўтаматычнасць.

аўтамашына

аўтамашына назоўнік | жаночы род

Тое, што і аўтамабіль.

аўтаномны

аўтаномны прыметнік

Які карыстаецца аўтаноміяй.

  • Аўтаномная вобласць.

|| назоўнік: аўтаномнасць.

аўтаномія

аўтаномія назоўнік | жаночы род

Самакіраванне, незалежнасць у кіраванні.

аўтапагрузчык

аўтапагрузчык назоўнік | мужчынскі род

Самаходная машына для пагрузкі, разгрузкі і перавозкі грузаў на невялікія адлегласці.

аўтапартрэт

аўтапартрэт назоўнік | мужчынскі род

Партрэт, напісаны з самога сябе.

аўтапаілка

аўтапаілка назоўнік | жаночы род

Спецыяльная ўстаноўка з аўтаматычнай падачай вады для паення жывёлы.

  • А. для кароў.
аўтапілот

аўтапілот назоўнік | мужчынскі род

Устройства для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.

|| прыметнік: аўтапілоцкі.

аўтар

аўтар назоўнік | мужчынскі род

Той, хто піша кнігі, стварае музыку, распрацоўвае праекты і пад.

  • А. рамана.
  • А. сімфоніі.
  • А. праекта.

|| прыметнік: аўтарскі.

аўтаркія

аўтаркія назоўнік | жаночы род

Палітыка некаторых дзяржаў, накіраваная на стварэнне замкнутай нацыянальнай гаспадаркі, ад асобленай адэканомікі іншых дзяржаў.

|| прыметнік: аўтарктычны.

аўтарства

аўтарства назоўнік | ніякі род

Прыналежнасць твора аўтару.

  • Устанавіць а.
аўтаручка

аўтаручка назоўнік | жаночы род

Прылада для пісьма, у якой чарніла з унутранага рэзервуара аўтаматычна падаецца да пяра.

аўтарызаваць

аўтарызаваць дзеяслоў | кніжнае | закончанае і незакончанае трыванне

Адобрыць (адабраць), ухваліць (-ляць) форму, від свайго твора, вынаходства (для ўзнаўлення, выдання і пад.).

  • Аўтарызаваны пераклад.
аўтарытарны

аўтарытарны прыметнік | кніжнае

Заснаваны на безагаворачным падпарадкаванні ўладзе, дыктатуры.

  • А. рэжым.

|| назоўнік: аўтарытарнасць.

аўтарытэт

аўтарытэт назоўнік | мужчынскі род

  1. Агульнапрызнанае значэнне, уплыў.

    • Заваяваць а.
  2. Асоба, якая карыстаецца павагай, прызнаннем.

    • Буйны а. у фізіцы.
аўтарытэтны

аўтарытэтны прыметнік

  1. Які карыстаецца аўтарытэтам.

    • А. вучоны.
  2. Які заслугоўвае бясспрэчнае давер’е.

    • Аўтарытэтная думка.
  3. Які не дапускае пярэчання.

    • А. тон.
    • А. палітык.

|| назоўнік: аўтарытэтнасць.

аўтарэферат

аўтарэферат назоўнік | мужчынскі род

Кароткі пераказ якога-н. даследавання, напісаны самім аўтарам.

  • А. дысертацыі.
аўтастоп

аўтастоп назоўнік | мужчынскі род

Прыстасаванне для аўтаматычнага спынення поезда.

|| прыметнік: аўтастопны.

аўтастрада

аўтастрада назоўнік | жаночы род

Дарога для аўтамабільнага руху без папярочных наземных пераездаў.

|| прыметнік: аўтастрадны.

аўтасчэпка

аўтасчэпка назоўнік | жаночы род

Прыстасазанне для аўтаматычнай счэпкі вагонаў.

|| прыметнік: аўтасчэпачны.

аўтатрактарны

аўтатрактарны прыметнік

Які мае адносіны да вытворчасці аўтамабіляў і трактароў.

  • Аўтатрактарная прамысловасць.
аўтатранспарт

аўтатранспарт назоўнік | мужчынскі род

Аўтамабільны транспарт.

|| прыметнік: аўтатранспартны.

аўтахтонны

аўтахтонны прыметнік | спецыяльны тэрмін

Тое, што і абарыгенны (гл. абарыген); карэнны, мясцовы.

аўтахтоны

аўтахтоны назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Абарыгены; карэнныя, мясцовыя жыхары.

  1. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.
аўтацыстэрна

аўтацыстэрна назоўнік | жаночы род

Аўтамабіль-цыстэрна.

аўтобус

аўтобус назоўнік | мужчынскі род

Шматмесны аўтамабіль для перавозкі пасажыраў.

  • Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прыметнік: аўтобусны.

аўтограф

аўтограф назоўнік | мужчынскі род

  1. Тэкст твора, напісаны рукой аўтара.

    • А. паэмы “Курган”.
  2. Уласнаручны, звычайна памятны, надпіс ці подпіс.

    • Узяць а. у вядомага артыста.

|| прыметнік: аўтаграфічны.

аўтол

аўтол назоўнік | мужчынскі род

Змазачнае масла для аўтамабільных і трактарных рухавікоў.

|| прыметнік: аўтолавы.

аўторак

аўторак назоўнік | мужчынскі род

Другі дзень тыдня.

|| прыметнік: аўторкавы.

аўтсайдэр

аўтсайдэр назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.

|| прыметнік: аўтсайдэрскі.

аўтэнтык

аўтэнтык назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Арыгінал чаго-н., не копія.

аўтэнтычны

аўтэнтычны прыметнік | кніжнае

Які адпавядае арыгіналу, правільны, сапраўдны.

  • А. тэкст.

|| назоўнік: аўтэнтычнасць.

аўцабык

аўцабык назоўнік | мужчынскі род

Млекакормячая жывёліна з прыметамі барана і быка.

аўцаматка

аўцаматка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Авечка, якая дае прыплод.

аўчар

аўчар назоўнік | мужчынскі род

Работнік, які даглядае авечак.

аўчарка

аўчарка назоўнік | жаночы род

Парода дужых сабак, якія выкарыстоўваюцца для вартаўнічай і вышуковай службы.

аўчарня

аўчарня назоўнік | жаночы род

Хлеў для авечак, авечнік.

  • Калгасная а.