Усе словы

высмажыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Добра ўсмажыць.

• В. мяса.

|| незакончанае трыванне: высмажваць.

высмактаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Смокчучы, выцягнуць.

• В. кроў з ранкі.
• В. усе сокі з каго-н. (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: высмактваць.

высмаліць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Знішчыць агнём, сонцам і пад., выпаліць.

• Пажар высмаліў лес.
• Спёка высмаліла траву на паплавах.

|| незакончанае трыванне: высмальваць.

высмеяць дзеяслоў | закончанае трыванне

Насмешкай паказаць адмоўныя адносіны да каго-, чаго-н.

• В. мяшчанства.

|| незакончанае трыванне: высмейваць.

высокапастаўлены прыметнік

Які займае высокае грамадскае або службовае становішча.

• Высокапастаўленая асоба.

высокапрадукцыйны прыметнік

Які вызначаецца вялікай, высокай прадукцыйнасцю.

• Высокапрадукцыйная праца.

высокасць назоўнік | жаночы род

У дарэвалюцыйнай Расіі: тытулаванне членаў царскага дому (у спалучэнні з займеннікамі ваша, іх, яго, яе).

• Яго в.

высокатаварны прыметнік

Які выпускав, дае вялікую колькасць таварнай прадукцыі.

• Высокатаварная гаспадарка.

высокі прыметнік

1. Вялікі па працягласці знізу ўверх або далека размешчаны ў напрамку знізу ўверх; процілегласць нізкі.

   • В. рост.
   • В. дом.
   • Высокія горы.
   • Жыць высока (прыслоўе).
   • В. лоб (вялікі).

2. Значна большы за сярэднюю норму, за сярэдні ўзровень.

   • В. ціск крыві.
   • В. ўраджай.
   • Высокія тэмпы развіцця.
   • В. працэнт.
   • Высокая вада (на высокім узроўні).

3. Выдатны па свайму значэнню, вельмі важны, пачэсны (кніжнае).

   • Высокая адказнасць.
   • В. гонар.
   • Высокая ўзнагарода.
   • В. госць.

4. Поўны глыбокага значэння, незвычайны па свайму зместу (кніжнае).

   • Высокая ідэйнасць.
   • В. стыль.

5. Вельмі добры.

   • Высокае майстэрства.
   • Кніга высокай вартасці.
   • Быць высокай думкі пра каго-н.

6. Тонкі, гучны, які ўтвараецца ваганнямі вялікай частаты (пра гукі).

   • В. голас.
   • Высокая нота.

|| памяншальная форма: высокенькі.

|| назоўнік: вышыня.

высоўны прыметнік

Прыстасаваны для высоўвання.

• Высоўная скрынка.

выспа назоўнік | жаночы род

Невялікі востраў, часцей пясчаны.

|| прыметнік: выспенны.

выспацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Праспаўшы доўга, добра адпачыць.

|| незакончанае трыванне: высыпацца.

выспелы прыметнік

Які добра выспеў.

• В. гарбуз.

|| назоўнік: выспеласць.

выспець дзеяслоў | закончанае трыванне

Паспець, стаць спелым.

• Садавіна выспела.
• Выспеў план (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: выспяваць.

выссаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Ссаннем выцягнуць.

• В. кроў з раны.

|| незакончанае трыванне: высысаць.

выставіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Выдацца ўперад, высунуцца.

• В. з акна.

|| незакончанае трыванне: выстаўляцца.

выставіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Паставіць, вынесці за межы чаго-н.

   • В. вазоны з пакоя на балкон.

2. Выняць устаўленае.

   • В. падвойныя рамы з акон.

3. Выгааць (размоўнае).

   • В. за дзверы свавольніка.

4. Змясціць для агляду.

   • В. карціны на праггяд.
   • В. напаказ.

5. Паставіць, размясціць (варту і пад.).

   • В. вартавых.

6. Прапанаваць, вылучыць.

   • В. кандыдата.

7. пераноснае значэнне: Выказаць прапанову, патрабаванне.

   • В. ультыматум.

8. пераноснае значэнне: Паказаць у тым або іншым выглядзе.

   • В. на пасмешышча.

9. Знайшоўшы, сабраўшы, даць для пэўнай мэты.

   • В. вялікую армію.
   • В. пачастунак.

10. Напісаць, паставіць (афіцыйнае).

    • В. вучням гадавыя адзнакі.

|| незакончанае трыванне: выстаўляць.

|| назоўнік: выстаўленне.

выстарацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і расстарацца.

выстаяцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Набыць пэўныя якасці ў выніку працяглага стаяння.

• Наліўка выстаялася.

выстаяць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прастаяць доўга або з цяжкасцю.

   • В. чаргу за білетам.
   • В. на нагах цэлую змену.

2. пераноснае значэнне: Не паддацца, вытрымаць, устаяць.

   • В. супраць ворага.
   • В. у барацьбе.

|| незакончанае трыванне: выстойваць.

выстаўка назоўнік | жаночы род

Сукупнасць прадметаў, размешчаных дзе-н. для агляду, а таксама месца, дзе яны сабраны.

• Сельскагаспадарчая в.
• В. карцін.
• В.-продаж (з прадажай экспанатаў).

|| прыметнік: выставачны.

• Выставачная зала.

выстаўляцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. выставіцца.

2. пераноснае значэнне: Весці сябе манерна, стараючыся паказаць сябе з выгаднага боку, рысавацца (размоўнае).

   • В. на людзях.

выстрал назоўнік | мужчынскі род

Тое, што і стрэл.

выстраляць дзеяслоў | закончанае трыванне

Страляючы, расходаваць.

• В. усе патроны.

|| незакончанае трыванне: выстрэльваць.

выстраліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і стрэліць.

|| незакончанае трыванне: выстрэльваць.

выстрачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прашыць на швейнай машыне.

• В. каўнер.

|| незакончанае трыванне: выстрочваць.

выстраіцца² дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Адзецца па-святочнаму, прыбрацца.

• В. як на баль.

|| незакончанае трыванне: выстройвацца.

выстраіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Паставіць строем або размясціць у пэўным парадку.

• В. полк.

|| незакончанае трыванне: выстройваць.

выстрыгчы дзеяслоў | закончанае трыванне

Стрыжкай выдаліць.

• В. пасму валасоў.

|| незакончанае трыванне: выстрыгаць.

выстудзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выпусціўшы цяпло; моцна ахаладзіць.

• В. хату.

|| незакончанае трыванне: выстуджваць.

выстукаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Умоўнымі стукамі перадаць, узнавіць (размоўнае).

   • В. тэлеграму.

2. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па целе абследаваць стан унутраных органаў.

   • В. лёгкія.
   • Доктар выстукаў хворага.

|| незакончанае трыванне: выстукваць.

выступ назоўнік | мужчынскі род

Частка якога-н. прадмета, якая выступае, выдаецца ўперад.

• В. скалы.

выступленне назоўнік | ніякі род

1. гл. выступіць.

2. Прамова, выказванне на сходзе, а таксама ігра артыста перад публікай.

   • Справаздачнае в.
   • Публічнае в.

выступіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выйсці наперад адкуль-н. з-за чаго-н. ці стаць бачным, праявіцца.

   • З натоўпу выступіла жанчына.

2. Адправіцца ў другое месца, выйшаўшы з месца стаянкі.

   • В. у паход.

3. Прасачыўшыся знутры, паказацца на паверхні.

   • На целе выступілі кроплі поту.

4. Зрабіць, выканаць што-н. публічна.

   • В. з канцэртам, з дакладам.
   • В. у друку супраць каго-н., у абарону каго-н.
   • В. на сходзе.
   • В. супраць несправядлівасці.

|| незакончанае трыванне: выступаць.

|| назоўнік: выступленне.

высудзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Атрымаць па суду.

• В. спадчыну.

|| незакончанае трыванне: высуджваць.

высунуцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Паказацца адкуль-н., выставіцца.

   • В. з акна.

2. Прасунуцца наперад.

   • Рота высунулася на паўкіламетра.

|| незакончанае трыванне: высоўвацца.

высунуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выставіць вонкі, паказаць.

   • В. галаву ў акно.

2. Сунучы, перамясціць, выставіць наперад.

   • В. шуфляду са стала.
   • В. стол на сярэдзіну пакоя.

3. пераноснае значэнне: Прапанаваць для абмеркавання.

   • В. план-праект.

|| незакончанае трыванне: высоўваць.

высушыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. сушыць.

2. Асушыць.

   • В. балота.
   • В. слёзы (перастаць плакаць).

|| незакончанае трыванне: высушваць.

высыпацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Сыплючыся, вываліцца.

   • Бульба высыпалася з мяшка.

2. З’явіцца на паверхні ў вялікай колькасці (пра атмасферныя ападкі, сып).

   • Раніцай высыпаўся іней.
   • Адзёр высыпаўся.

|| незакончанае трыванне: высыпацца.

высыпаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Сыплючы, выдаліць.

   • В. збожжа з мяшка.

2. Услаць чым-н. сыпкім.

   • В. сцежку пяском.

3. Выйсці, выбегчы ў мностве (размоўнае).

   • На вуліцу высыпаў народ.

|| незакончанае трыванне: высыпаць.

высь назоўнік | жаночы род

Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй.

• У завоблачную в.
• Горныя высі.

высядаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Прабівацца на паверхню (пра валасы).

• Вусы высядаюць.

высіліцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Дайсці да страты сіл, знясіліцца.

   • В. на цяжкай рабоце.

2. Стаць неўрадлівым, спустошыцца (пра глебу; размоўнае).

   • Зямля высілілася.

3. (У і 2 ас. не ўжыв.). Страціць моц (пра віно, хрэн і пад. і размоўнае).

|| незакончанае трыванне: высільвацца.

|| назоўнік: высільванне і высіленне.

высіцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Узвышацца, стаяць высока.

• Удалечыні высіцца вежа.

вытанцавацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Натанцавацца ўдосталь.

2. Удацца, атрымацца (размоўнае).

   • Справа не вытанцавалася.

|| незакончанае трыванне: вытанцоўвацца.

вытанчаны прыметнік

Тонкі, надзвычай далікатны.

• В. густ.
• Вытанчаная ветлівасць.

|| назоўнік: вытанчанасць.

вытанчыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць тонкім, станчыць.

|| незакончанае трыванне: вытанчаць.

вытаптаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Топчучы, сапсаваць, знішчыць.

• В. пасевы.

|| незакончанае трыванне: вытоптваць.

вытапіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тапленнем здабыць, вырабіць.

• В. сала.

|| незакончанае трыванне: вытопліваць.

|| назоўнік: вытопліванне і вытапка.

|| прыметнік: вытапны.

вытарашчыцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Пра вочы: шырока раскрыцца ад здзіўлення.

2. Уставіцца, шырока раскрыты вочы.

   • Чаго ты вытарашчыўся?

|| незакончанае трыванне: вытарэшчвацца.