Слова | Азначэнне | Дзеянне |
---|---|---|
вылучыцца |
вылучыцца дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вылучацца. || назоўнік: вылучэнне. |
|
вылучыць |
вылучыць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вылучаць. || назоўнік: вылучэнне.
|
|
вылучэнец |
вылучэнец назоўнік | мужчынскі род Перадавы супрацоўнік, вылучаны на якую-н. адказную, кіраўнічую работу. || прыметнік: вылучэнскі. |
|
вылушчыць |
вылушчыць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вылушчваць. |
|
вылюдак |
вылюдак назоўнік | мужчынскі род Найгоршы сярод людзей, вырадак.
|
|
вылячэнне |
вылячэнне назоўнік | ніякі род
|
|
вылівак |
вылівак назоўнік | мужчынскі род Яйцо, знесенае без шкарлупіны. |
|
вылізаць |
вылізаць прыметнік Ачысціць лізаннем.
|| незакончанае трыванне: вылізваць. |
|
вылік |
вылік назоўнік | мужчынскі род
|
|
вылінялы |
вылінялы прыметнік
|
|
выліняць |
выліняць дзеяслоў | закончанае трыванне
|
|
выліты |
выліты прыметнік Вельмі падобны на каго-н.
|
|
выліцца |
выліцца дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вылівацца. |
|
выліць |
выліць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: выліваць. |
|
вылічальны |
вылічальны прыметнік Які служыць для вылічэння, звязаны з вылічэннем.
|
|
вылічальнік |
вылічальнік назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: вылічальніцкі. |
|
вылічыць |
вылічыць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вылічаць і вылічваць. || назоўнік: вылічэнне і вылік. |
|
вымавіць |
вымавіць дзеяслоў | закончанае трыванне Выгаварыць, сказаць.
|| незакончанае трыванне: вымаўляць. |
|
вымагальнік |
вымагальнік назоўнік | мужчынскі род Той, хто займаецца вымаганнем. || жаночы род: вымагальніца. || прыметнік: вымагальніцкі. |
|
вымагаць |
вымагаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
|| назоўнік: вымаганне. |
|
вымазаць |
вымазаць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымазваць. |
|
вымаклы |
вымаклы прыметнік
|| назоўнік: вымакласць. |
|
вымакнуць |
вымакнуць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымакаць. |
|
вымалеваць |
вымалеваць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымалёўваць. |
|
вымаліць |
вымаліць дзеяслоў | закончанае трыванне Выпрасіць, дабіцца мольбамі.
|| незакончанае трыванне: вымольваць. |
|
вымантачыць |
вымантачыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Тое, што і выманіць (у 2 знач.). |
|
выманіць |
выманіць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: выманьваць. |
|
вымаразіць |
вымаразіць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымарожваць. |
|
вымарыць |
вымарыць дзеяслоў | закончанае трыванне Знішчыць атрутай і пад.
|
|
выматацца |
выматацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Знясіліцца, змардавацца.
|| незакончанае трыванне: вымотвацца. |
|
выматаць |
выматаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымотваць. |
|
вымахаць |
вымахаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Вырасці, стаць высокім.
|| незакончанае трыванне: вымахваць. |
|
вымахваць |
вымахваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
|
|
вымачыцца |
вымачыцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Стаць зусім мокрым. || незакончанае трыванне: вымочвацца. |
|
вымачыць |
вымачыць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымочваць. |
|
вымаўленне |
вымаўленне назоўнік | ніякі род Перадача голасам гукаў мовы.
|
|
вымаўленчы |
вымаўленчы прыметнік Які мае адносіны да вымаўлення.
|
|
выменяць |
выменяць дзеяслоў | закончанае трыванне Набыць абменам.
|| незакончанае трыванне: выменьваць. |
|
вымераць |
вымераць дзеяслоў | закончанае трыванне Дакладна вызначыць велічыню, памеры чаго-н.
|| незакончанае трыванне: вымяраць. || назоўнік: вымярэнне. || прыметнік: вымяральны.
|
|
вымерзлы |
вымерзлы прыметнік Які загінуў ад марозу, вымерз.
|| назоўнік: вымерзласць. |
|
вымерзнуць |
вымерзнуць дзеяслоў | закончанае трыванне Загінуць ад марозу, холаду (пра расліннасць, насякомых).
|| незакончанае трыванне: вымярзаць. |
|
вымеркаваць |
вымеркаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымяркоўваць. |
|
вымерлы |
вымерлы прыметнік Які вымер, не пакінуўшы патомства (пра род, сямейства і пад.) або які знік, перавёўся (пра расліны).
|
|
вымерны |
вымерны прыметнік
|
|
вымернік |
вымернік назоўнік | мужчынскі род Паказчык, які вызначае аб’ём або якасць работы. |
|
вымерці |
вымерці дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: выміраць. |
|
вымесці |
вымесці дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: вымятаць. |
|
вымесіць |
вымесіць дзеяслоў | закончанае трыванне Месячы, размінаючы, канчаткова прыгатаваць.
|| незакончанае трыванне: вымешваць. |
|
вымешаць |
вымешаць дзеяслоў | закончанае трыванне Добра перамяшаць. || незакончанае трыванне: вымешваць. |
|
вымова |
вымова назоўнік | жаночы род Дысцыплінарнае спагнанне, якое даецца за якую-н. правіннасць.
|