Усе словы

бузаваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Псаваць, трапаць, не берагчы што-н.

• Б. адзенне.

бузацёр назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Задзіра, скандаліст.

|| жаночы род: бузацёрка.

|| прыметнік: бузацёрскі.

бузіна назоўнік | жаночы род

Дрэвавая ці кустовая расліна сямейства бружмслевых з чырвонымі або чорнымі ягадамі.

|| прыметнік: бузінавы.

бузіннік назоўнік | мужчынскі род | зборны назоўнік

Зараснік бузіны.

бузіць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Шумець, скандаліць.

• Ціха! Хопіць б.

буй² назоўнік | мужчынскі род

Сігнальны паплавок на рацэ, возеры, у бухце і пад. для абазначэння мелі, месца рыбацкай сеці і пад.

|| памяншальная форма: буёк.

буйвал назоўнік | мужчынскі род

Буйная жвачная жывёліна атрада парнакапытных (свойская і дзікая) з грузным тулавам і кароткай шыяй.

|| прыметнік: буйвалавы.

буйваляня (буйвалянё) назоўнік | ніякі род

Дзіцяня буйваліцы.

буйваліца назоўнік | жаночы род

Самка буйвала.

буйнакаліберны прыметнік

Буйнога калібру.

• Б. снарад.

буйнапанэльны прыметнік

Які будуецца з буйных панэлей.

• Б. дом.

буйнаплодны прыметнік

З буйнымі пладамі, ягадамі.

• Буйнаплодная вішня.

буйнець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Станавіцца буйным (у 1, 2 і 5 знач.), буйнейшым.

|| закончанае трыванне: пабуйнець.

• Арэхі пабуйнелі.
• Дождж пабуйнеў.

буйны² прыметнік

1. Які складаецца з аднародных, больш чым сярэдняга памеру, адзінак; падкрэслена вялікі.

   • Буйное зерне.
   • Буйна (прыслоўе) пісаць.
   • Буйныя грошы.
   • Чалавек буйнога складу.

2. Вялікі і эканамічна магутны.

   • Буйное промысловое прадпрыемства.
   • Б. капітал.

3. Выдатны па значэнню, уплыву.

   • Б. спецыяліст.
   • Б. вучоны.

4. Важны, сур’ёзны.

   • Буйная размова.

5. Багаты, шчодры.

   • Буйная раса.

6. Хуткі, магутны.

   • Б. рост зканомікі.

7. Значны па выніках, больш па значэнню.

   • Буйная перамога.

|| назоўнік: буйнасць.

бук назоўнік | мужчынскі род

1. Вялікае лісцевае дрэва з гладкай светла-шэрай карой і цвёрдай драўнінай.

   • Нарэзаць буку.

2. Толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

   • Зуб’е ў граблях з буку.

|| прыметнік: букавы.

• Сямейства букавых (назоўнік).

букваед назоўнік | мужчынскі род | іранічны сэнс

Чалавек, які прыдае большае значэнне знешняму боку чаго-н., дробязям, чым сутнасці; фармаліст.

|| жаночы род: букваедка.

|| прыметнік: букваедскі.

• Б. падыход.

букваедства назоўнік | ніякі род | іранічны сэнс

Чыста знешняе, фармальнае тлумачэнне чаго-н., якое наносішь шкоду сэнсу, сутнасці.

буквар назоўнік | мужчынскі род

Кніжка для першапачатковага навучання грамаце.

|| прыметнік: букварны.

букет назоўнік | мужчынскі род

1. Падабраныя і прыгожа складзеныя ў пучок кветкі.

2. Сукупнасць араматычных і смакавых уласцівасцей чаго-н.

   • Б. чаю.
   • Гэта віно мае асаблівы б.

|| прыметнік: букетны.

буклет назоўнік | мужчынскі род

Выданне падарункавага, даведачнага або рэкламнага характару ў выглядзе невялікай ілюстраванай кніжкі, якая разгортваецца як шырма.

• Б. «Літаратурны музей Янкі Купалы».

|| прыметнік: буклетны.

буклі назоўнік | жаночы род | устарэлае

Завітыя кольцамі пасмы валасоў.

буколіка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Жанр літаратурных твораў, у якіх ідэалізуецца побыт пастухоў і вясковае жыццё на лоне прыроды.

|| прыметнік: букалічны.

букса назоўнік | жаночы род

Металічная каробка з падшыпнікам, які перадае ціск вагона, паравоза і пад. на вось кола.

|| прыметнік: буксавы.

буксаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Пра колы: круціцца, коўзаючыся па паверхні, не рухаючыся з месца.

|| назоўнік: буксаванне.

буксір назоўнік | мужчынскі род

1. Судна, якое буксіруе другія судны, плыты.

2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

   • Цягнуць на буксіры.
   • Браць на буксір кого (размоўнае) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прыметнік: буксірны.

буксіраваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Цягнуць за сабой на канаце (другое судна, аўтамашыну і пад.).

|| назоўнік: буксіраванне і буксіроўка.

букініст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.

|| жаночы род: букіністка.

|| прыметнік: букінісцкі.

букіністычны прыметнік

Які мае адносіны да продажу і куплі рэдкіх і старых кніг.

• Б. магазін.

булава назоўнік | жаночы род

1. Кароткае жазло з патаўшчэннем на канцы ў выглядзе шара.

   • Атаманская б.

2. Гімнастычны ручны снарад, які мае выгляд бутэлькі з патаўшчэннем на вузкім канцы.

   • Практыкаванні з булавой.
   • І да булавы трэба галава (прыказка; размоўнае) — галава ва ўсякай справе патрэбна.

|| прыметнік: булаўны.

буланы прыметнік

Светла-жоўты з чорным хвастом і чорнай грываю (пра масць коней).

• Б. конь.

булат назоўнік | мужчынскі род

1. Даўнейшая ўзорыстая цвёрдая сталь для клінкоў.

2. Клінок (меч, шабля, кінжал) з такой сталі (гістарычнае).

|| прыметнік: булатны.

• Б. меч.

булачная назоўнік

Магазін, дзе прадаюцца розныя булачныя вырабы.

булачнік назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Уладальнік булачнай або прадавец булак ці пекар, які іх выпякае.

|| жаночы род: булачніца.

булка назоўнік | жаночы род

1. Хлеб з пшанічнай мукі; белы хлеб.

2. Тое, што і буханка.

|| памяншальная форма: булачка.

|| прыметнік: булачны.

бульба назоўнік | жаночы род

1. Аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых, а таксама клубні гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як харч, корм і сыравіна.

   • Найлепшае снеданне — б. з селядцом.

2. Назва беларускага народнага танца.

|| прыметнік: бульбяны.

• Б. крухмал.
• Бульба ў мундзірах — звараная з лупінамі бульба.

бульбакапалка назоўнік | жаночы род

Машына для капання бульбы.

бульбасаджалка назоўнік | жаночы род

Машына, якой садзяць бульбу.

бульбаўборачны прыметнік

Які прызначаны для ўборкі бульбы.

• Б. комбайн.

бульбоўнік назоўнік | мужчынскі род | зборны назоўнік

Тое, што і бульбянік (у 1 знач.).

бульбяная назоўнік

Сталовая, закусачная, у меню якой пераважаюць стравы з бульбы.

бульбянік назоўнік | мужчынскі род

1. зборны назоўнік: Націнне бульбы.

   • Б. пажоўк.

2. Аладка з дранай сырой бульбы; дранік.

   • Напячы бульбянікаў.

3. Той, хто вельмі любіць бульбяныя стравы (размоўнае).

бульбянішча назоўнік | ніякі род

Месца, на якім расла бульба.

бульбіна назоўнік | жаночы род

Адзін клубень бульбы.

• Нос бульбінай — пра шырокі і тоўсты нос.

бульвар назоўнік | мужчынскі род

Шырокая алея пасярод гарадской вуліцы або ўздоўж набярэжнай.

• Прыморскі б.

|| прыметнік: бульварны.

бульварны прыметнік

1. гл. бульвар.

2. пераноснае значэнне: Разлічаны на абывацельскія, мяшчанскія густы.

   • Б. роман.
   • Бульварная літаратура.
   • Бульварная прэса.

|| назоўнік: бульварнасць.

бульдазерыст назоўнік | мужчынскі род

Той, хто працуе на бульдозеры.

бульдог назоўнік | мужчынскі род

Сабака з вялікай тупой мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

|| прыметнік: бульдожы.

• Бульдожая хватка.

бульдозер назоўнік | мужчынскі род

Трактар, абсталяваны навясным пярэднім адвалам для земляных работ.

|| прыметнік: бульдозерны.

булькат назоўнік | мужчынскі род

Гукі, якія ўгвараюцца пры кіпенні, пераліванні або цячэнні вады.

булькатаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць).

   • Булькоча горная рака.

2. безасабовая форма: Утвараць глухія перарывістьш гукі пры захворванні горла, грудзей.

   • У горле булькоча.

|| назоўнік: булькатанне.