Усе словы

берэт назоўнік | мужчынскі род

Круглая мяккая шапачка без казырка.

• Мужчынскі б.

|| памяншальная форма: берэцік.

|| прыметнік: берэтны.

бесказырка назоўнік | жаночы род

Шапка з цвёрдым аколышам без казырка.

• Матросы ў белых бесказырках.

бесканечнасць назоўнік | жаночы род

1. гл. бесканечны.

2. Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную.

бесканечны прыметнік

1. Які не мае пачатку і канца; бязмежны.

   • Бесканечная сусветная простора.
   • Б. дроб (дроб з неабмежаванай колькасцю дзесятковых знакаў; спецыяльны тэрмін).

2. Празмерна доўгі, бясконцы.

   • Бесканечныя далі.
   • Бесканечныя перагаворы.

бескантрольны прыметнік

Які нікім не кантралюецца.

• Бескантрольная дзейнасць.

|| назоўнік: бескантрольнасць.

бесканфліктны прыметнік

Пазбаўлены канфлікту (канфліктаў).

• Бесканфліктная сітуацыя.

|| назоўнік: бесканфліктнасць.

бескарыслівы прыметнік

Які не звязаны з асабістай выгадай.

• Б. чалавек.
• Б. ўчынак.

|| назоўнік: бескарыслівасць.

бескарысны прыметнік

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

• Б. занятак.

|| назоўнік: бескарыснасць.

бескасцёвы прыметнік

Які не мае касцяка, касцей.

бескватэрны прыметнік

Які не мае кватэры.

бесклапотны прыметнік

Які не праяўляе клопату, турбот пра свае справы, паводзіны і пад.

• Б. чалавек.

|| назоўнік: бесклапотнасць.

бескультурнасць назоўнік | жаночы род

Адсутнасць усякай культуры, культурнасці.

бескультур’е назоўнік | ніякі род | размоўнае

Тое, што і бескультурнасць.

беспаваротны прыметнік

Канчатковы, які не будзе зменены.

• Бесповоротное рашэнне.

|| назоўнік: беспаваротнасць.

беспаветраны прыметнік

Не запоўнены паветрам.

• Беспаветроная простора.

беспадстаўны прыметнік

Які не мае пад сабою падстаў; нічым не абгрунтаваны.

• Беспадстаўнае абвінавачванне.

|| назоўнік: беспадстаўнасць.

беспазваночны прыметнік

Які не мае пазваночніка.

• Беспазваночныя жывёлы.
• Атрад беспозвоночных (назоўнік).

беспакараны прыметнік

Які астаўся непакараны.

• Прайсці беспакарана (прыслоўе).
• Беспакаранае злачынства.

|| назоўнік: беспакаранасць.

беспамылковы прыметнік

Правільны, без памылак.

• Беспамылковае рашэнне.

|| назоўнік: беспамылковасць.

беспарадак назоўнік | мужчынскі род

1. Адсутнасць парадку.

   • Ў хаце б.
   • Валяцца ў беспарадку.

2. множны лік: Масавыя народныя хваляванні ў форме пратэсту супраць улад.

   • Беспарадкі ў казармах.

беспарадкавы прыметнік

1. У якім няма парадку, бессістэмны.

   • Беспарадкавыя награмаджэнні будынкаў.

2. Неарганізаваны, стыхійны.

   • Беспарадкавая мітусня.

|| назоўнік: беспарадкавасць.

беспародны прыметнік

Непародзісты.

Беспародная жывёла.

|| назоўнік: беспароднасць.

беспартыйны прыметнік

Які не з’яўляецца членам якой-н. партыі.

|| назоўнік: беспартыйнасць.

беспасадачны прыметнік

Які ажыццяўляецца без пасадак самалёта на прамежкавых пунктах.

• Б. пералёт.

беспасажніца назоўнік | жаночы род | устарэлае

Бедная дзяўчына, якая выходзіла замуж без пасагу.

беспаспяховы прыметнік

Які не прыносіць поспеху, не дасягае пэўнай мэты; няўдалы.

• Беспасапяховыя пошукі.

|| назоўнік: беспаспяховасць.

бесперабойны прыметнік

Які адбываецца без перабояў, рытмічна.

• Бесперабойнае забеспячэнне.

|| назоўнік: бесперабойнасць.

бесперапынны прыметнік

Які адбываецца без перапынкаў.

• Б. гул матораў.
• Дождж ідзе бесперапынна (прыслоўе).

|| назоўнік: бесперапыннасць.

бесперасадачны прыметнік

Не звязаны з перасадкай; які адбываецца без перасадак.

• Б. рэйс.

бесперашкодны прыметнік

Які не мае перашкод, не звязаны з імі.

• Б. выезд.

|| назоўнік: бесперашкоднасць.

бесперспектыўны прыметнік

Пазбаўлены перспектыў, будучага.

• Б. план.

|| назоўнік: бесперспектыўнасць.

беспрабудны прыметнік

1. Пра сон: моцны, працяглы.

   • Спаць беспрабудна (прыслоўе).

2. пераноснае значэнне: Пра п’яніц, п’янства: нястрымны, непрабудны.

   • Б. п’яніца.

|| назоўнік: беспрабуднасць.

беспрадметны прыметнік

Які не мае пэўнай мэты; без зместу.

• Беспрадметныя спрэчкі.

|| назоўнік: беспрадметнасць.

беспрасветны прыметнік

1. Вельмі цёмны; бясконцы (пра дождж, цемру і пад.).

   • Беспросветная ноч.

2. пераноснае значэнне: Вельмі сумны, без надзеі на што-н. лепшае.

   • Б. сум.

|| назоўнік: беспрасветнасць.

беспрацоўе назоўнік | ніякі род

Наяўнасць беспрацоўных.

• Рост беспрацоўя.

беспрацоўны прыметнік

Які не мае работы; пазбаўлены магчымасці атрымліваць пастаянны заработак.

• Беспрацоўныя рабочыя.
• Дапамога беспрацоўным (назоўнік).

беспрацэнтны прыметнік

На які не налічваюцца працэнты.

• Беспрацэнтная пазыка.

беспрынцыповы прыметнік

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў.

• Б. чалавек.

|| назоўнік: беспрынцыповасць.

беспрытульны прыметнік

1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

   • Беспрытульнае дзіця.

2. пераноснае значэнне: Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

   • Беспрытульная гаспадарка.

|| назоўнік: беспрытульнасць.

беспрытульнік назоўнік | мужчынскі род

Беспрытульнае (у 1 знач.) дзіця, падлетак, у якога няма ні бацькоў, ні хаты.

|| жаночы род: беспрытульніца.

беспрычынны прыметнік

Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.

• Б. смех.

|| назоўнік: беспрычыннасць.

беспрэцэдэнтны прыметнік

Які не мае прэцэдэнту, прыкладу ў мінулым.

• Б. выпадак.

|| назоўнік: беспрэцэдэнтнасць.

беспярэчны прыметнік

Які выконваецца без пярэчанняў.

• Беспярэчнае выкананне постановы.

|| назоўнік: беспярэчнасць.

бессардэчны прыметнік

Пазбаўлены сардэчнасці, чуласці ў адносінах з людзьмі, бяздушны, жорсткі.

• Б. ўчынак.
• Бессардэчная жанчына.

|| назоўнік: бессардэчнасць.

бессаромны прыметнік

Які не мае сораму, нахабны.

• Бессаромныя паводзіны.

|| назоўнік: бессаромнасць.

бессаромнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Бессаромны чалавек.

|| жаночы род: бессаромніца.

бессмяротны прыметнік

1. Які ніколі не памірае, вечна жывы.

   • Б. народ.

2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей, неўміручы (высокае, высокага стылю).

   • Б. подзвіг.
   • Бессмяротнае імя.

|| назоўнік: бессмяротнасць.

бессістэмны прыметнік

Не прыведзены ў пэўную сістэму.

• Бессістэмная лекцыя.
• Выкладаць бессістэмна (прыслоўе).

|| назоўнік: бессістэмнасць.

бестактоўнасць назоўнік | жаночы род

1. гл. бестактоўны.

2. Бестактоўны ўчынак.

   • Не дазволіць бестактоўнасці.

бестактоўны прыметнік

Які не прытрымліваецца такту ў абыходжанні з людзьмі.

• Бестактоўныя паводзіны.

|| назоўнік: бестактоўнасць.