Усе словы

выручыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. кого (што). Памагчы каму-н. у цяжкіх абставінах.

   • В. з бяды.
   • В. сябра.

2. Утаргаваць.

   • В. грошы за тавар.

|| незакончанае трыванне: выручаць.

|| назоўнік: выручка.

вырысавацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пра бачнае: абазначыцца, стаць выяўным, выразным.

• Удалечыні вырысаваліся горы.

|| незакончанае трыванне: вырысоўвацца.

вырысаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Старанна і акуратна нарысаваць пяром, карандашом.

|| незакончанае трыванне: вырысоўваць.

высадзіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Выйсці з экіпажа, вагона, судна і пад., прыбыўшы куды-н.

• В. з карабля на бераг.

|| незакончанае трыванне: высаджвацца.

|| назоўнік: высадка.

высадзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. кого (што). Даць магчымасць або прымусіць выйсці з вагона, судна і пад.

   • В. пасажыраў.
   • В. дэсант.

2. Перасадзіць у глебу (пра расаду, саджанцы).

   • В. памідоры з парнікоў.
   • В. кветкі ў грунт.
   • В. што чым.
   • Пасадзіць вакол чаго-н.
   • В. пляцоўку кустамі.

3. Выбіць, выламаць моцным ударам (размоўнае).

   • В. дзверы.

|| незакончанае трыванне: высаджваць.

|| назоўнік: высаджванне і высадка.

высакагорны прыметнік

Размешчаны ў гарах, у высокай горнай мясцовасці.

• В. раён.

высакамерны прыметнік

Пагардліва-фанабэрысты.

• В. выгляд.

|| назоўнік: высакамернасць і высакамер’е.

высакароддзе назоўнік | ніякі род

У царскай Расіі: у спалучэнні з займеннікамі ваша, яго, яе, іх — тытулаванне цывільных чыноўнікаў пятага класа (стацкіх саветнікаў).

высакародны прыметнік

1. З высокімі маральнымі якасцямі, крыштальна чысты, велікадушны.

   • В. чалавек.

2. Узвышаны, асвячоны высокай мэтай.

   • В. ўчынак.
   • Высакародныя мэты.

3. Выключны па сваіх якасцях, прыгажосці.

   • Высакародная простата ліній.
   • Высакародныя манеры.

4. Ужыв. ў складзе розных тэрмінаў для абазначэння парод, разрадаў, якія чым-н. выцзяляюцца.

   • В. алень.
   • Высакародныя металы (золата, серабро, плаціна).

|| назоўнік: высакароднасць і высакародства.

высакосны прыметнік

Высакосны год — кожны чацвёрты год, які мае ў лютым 29, а не 28 дзён.

высалапіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Высунуць з рота (язык).

|| незакончанае трыванне: высалопліваць.

высахлы прыметнік

1. Такі, з якога выпарылася вільгаць.

   • Высахлая рэчка.

2. Які ссох, перастаў жыць.

   • Высахлае дрэва.

3. пераноснае значэнне: Схуднелы.

   • В. твар.

высачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Сочачы, адшукаць, раскрыць.

• В. шпіёна.

|| незакончанае трыванне: высочваць.

высачэзны прыметнік | размоўнае

Вельмі высокі (у 1 знач.).

• В. пад’ёмны кран.

высветліцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць ясным, зразумеяым.

• Справа высветлілася.

|| незакончанае трыванне: высвятляцца.

высветліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць.

• В. становішча.

|| незакончанае трыванне: высвятляць.

высвеціць дзеяслоў | закончанае трыванне

Ярка вылучыць святлом што-н.

• В. фарамі дорогу.

высвідраваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Свідруючы, зрабіць (дзірку, паглыбленне).

• В. дзірку.

|| незакончанае трыванне: высвідроўваць.

высвістваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Свішчучы, выконваць.

• В. мелодыю.

выседзець дзеяслоў | закончанае трыванне

1. без дапаўнення. Прасядзець, прабыць дзе-н. пэўны час.

   • В. пры хворым цэлыя суткі.

2. кого. Вывесці гаушанят, седзячы на яйках.

   • В. куранят.

3. пераноснае значэнне: Дасягнуць чаго-н. доўгім сядзеннем (размоўнае жартаўлівае).

   • В. дысертацыю.

|| незакончанае трыванне: выседжваць.

выселкі назоўнік

Невялікае паселішча на новым месцы, якое выдзелілася з іншага населенага пункта.

• Жыць на выселках.

|| прыметнік: выселкавы.

выселіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакінуць месца свайго жыхарства.

• В. со старого дома.

|| незакончанае трыванне: высяляцца.

выселіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства.

• В. у суседнюю вёску.

|| незакончанае трыванне: высяляць.

высечка назоўнік | жаночы род

1. гл. высечы.

2. множны лік: -чак. Месца, дзе высеклі лес.

   • Раскарчаваць высечку.

высечы дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Ссячы ўсё, знішчыць.

   • В. лес.

2. Выбраўшы, ссячы.

   • В. жардзіну.

3. Секучы, дастаць, выняць або вырабіць.

   • В. кавалак лёду.

4. Выразаць з каменя ці на камені.

   • В. надпіс.
   • В. бюст.

5. Здабыць ударам па крэменю, выкрасаць.

   • В. іскру.

|| незакончанае трыванне: высякаць.

|| назоўнік: высечка.

высеяць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пасеяць (якую-н. колыасць).

• В. сто пудоў жыта.

|| незакончанае трыванне: высяваць.

|| назоўнік: высяванне і высеў.

• Нормы высеву.
• Высеў траў.

|| прыметнік: высяўны.

высеўкі назоўнік

Астаткі ад прасеянага.

• Аўсяныя в.

|| прыметнік: высевачны.

выскал назоўнік | мужчынскі род

Сціснугыя зубы, якія відаць з-за расцягнутых губ.

• Драпежны в.

выскаляка назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Той, хто любіць скаліць зубы, жартаваць.

• Выскалякі не давалі праходу.

выскачка назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

выскачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.

   • В. з лодкі.
   • Выскачыла з головы (пераноснае значэнне: забылася; размоўнае).
   • В. замуж (пераноснае значэнне: паспешна або нечакана выйсці замуж; размоўнае).

2. Скачучы або таропка выбеганы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.

   • Заяц выскачыў з кустоў.
   • В. насустрач.

3. Нечакана выпасці, выскачыць.

   • Нітка выскачыла з іголкі.

4. Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (размоўнае).

   • В. са сваей прапановай.
   • Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).

|| незакончанае трыванне: выскакваць.

выскварыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Сквараннем вылучыць, здабыць.

• В. тлушч з сала.

|| незакончанае трыванне: выскварваць.

выскрабці дзеяслоў | закончанае трыванне

Скрабучы, ачысціць або выцаліць.

• В. патэльню.
• В. рэшткі кашы з каструлі.

|| незакончанае трыванне: выскрабаць і выскрэбваць.

выскубці дзеяслоў | закончанае трыванне

Скубучы, выцягнуць адкуль-н. або зрабіць паглыбленне, выемку ў чым-н.

• В. жменю воўны.
• В. ў стозе нару.

|| незакончанае трыванне: выскубаць і выскубваць.

|| аднакратны дзеяслоў: выскубнуць.

выслабаніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Выняць, вызваліць з чаго-н. цеснага.

• В. нагу са стрэмені.

|| незакончанае трыванне: выслабаняць.

выслаць² дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыць усюды, услаць.

• В. скрынку паперай.

|| незакончанае трыванне: высцілаць.

выслоўе назоўнік | ніякі род

Коратка выказаная глыбокая па зместу думка.

• Выслоўі вялікіх людзей.

выслуга назоўнік | жаночы род

Пэўны тэрмін знаходжання на службе.

• За выслугу гадоў.

выслугоўваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Дагаджаць, прыслужваць.

• Не хачу ёй в.

выслужыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Прыслужваючы, дабіцца чыёй-н. прыхільнасці.

• В. перад начальством.

|| незакончанае трыванне: выслужвацца.

выслужыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Атрымаць за службу.

   • В. узнагароду.

2. Праслужыць, прабыць на службе.

   • В. у арміі дваццаць пяць гадоў.

|| незакончанае трыванне: выслужваць.

выслухаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Праслухаць да канца.

   • В. скаргу.
   • В. сімфонію.

2. Даследаваць на слых.

   • В. работу сэрца.

|| незакончанае трыванне: выслухваць і выслухоўваць.

выслухваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. выслухаць.

2. Збіраць чуткі, падслухваць.

   • Ходзіць і выслухвае, што гавораць.

выслухоўваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і выслухваць.

выслізгацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць слізкім, коўзкім, выгладжаным да бляску.

• Пас выслізгаўся.

|| незакончанае трыванне: выслізгвацца.

выслізгаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць слізкім, коўзкім.

• В. сцежку.

|| незакончанае трыванне: выслізгваць.

выслізнуцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Слізгануўшыся, выпасці, вырвацца.

• Шост выслізнуўся з рук.

|| незакончанае трыванне: выслізгвацца.

выслізнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Слізгануўшы, выпасці, вырвацца.

   • Рыба выслізнула з рук.

2. пераноснае значэнне: Непрыметна выйсці (размоўнае).

   • В. з хаты.

|| незакончанае трыванне: выслізгваць.

высмаглы прыметнік

Які страціў вільгаць, высах ад гарачыні.

• Высмаглыя губы.

высмажыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Добра ўсмажыцца.

• Мяса добра высмажылася.

|| незакончанае трыванне: высмажвацца.