Усе словы

Слова Азначэнне Дзеянне
зарудзець

зарудзець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Зрабіцца рудым, зрудзець.

  • Папера ад сонца зарудзела.
заружавелы

заружавелы прыметнік

Які заружавеў, зрабіўся ружовым.

  • Заружавелае неба.
заружавець

заружавець дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць ружовым, паружавець.

  • Неба на ўсходзе заружавела.
  • Шчокі заружавелі.
зарука

зарука назоўнік | жаночы род

Залог, гарантыя.

  • З. нашых поспехаў.

|| прыметнік: заручны.

зарумзаць

зарумзаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Пачаць плакаць.

  • Дзіця зарумзала.
зарунелы

зарунелы прыметнік

Пакрыты рунню, зазелянелы.

  • Зарунелыя палі.
зарунець

зарунець2 дзеяслоў | безасабовая форма | закончанае трыванне

Пачаць рупець.

  • Яму зарупела бегчы купацца.
заручка

заручка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Магчымасць атрымаць дапамогу, садзеянне ў якой-н. справе з боку каго-н.

  • Мець заручку.
заручыны

заручыны назоўнік

Абрад аб’яўлення каго-н. жаніхом і нявестай.

  • Спраўляць з.

|| прыметнік: заручынны.

заручыцца

заручыцца2 дзеяслоў | закончанае трыванне

Дамовіцца аб шлюбе, узяць шлюб.

|| незакончанае трыванне: заручацца.

заручыць

заручыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Справіць абрад заручын.

  • Павіншаваць заручаных (назоўнік).

|| незакончанае трыванне: заручаць.

|| прыметнік: заручальны.

зарыва

зарыва назоўнік | ніякі род | размоўнае

Тое, што і зарава.

зарыгаць

зарыгаць2 дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Запэцкаць ванітамі.

  • З. падлогу.
зарыдаць

зарыдаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць рыдаць.

зарыкаць

зарыкаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

  • Карова зарыкала.
зарысаваць

зарысаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць зарысоўку каго-, чаго-н., ацлюстраваць рысункам.

  • З. з натуры.

|| незакончанае трыванне: зарысоўваць.

|| назоўнік: зарысоўванне і зарысоўка.

зарысоўка

зарысоўка назоўнік | жаночы род

  1. гл. зарысаваць.

  2. Малюнак з натуры, замалёўка.

    • Зарысоўкі з натуры.
зарыцца

зарыцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Закапацца, схавацца ў вырытым паглыбленні або ў чым-н. сыпкім, рыхлым.

    • З. ў сена.
  2. Схаваць (твар, галаву) у што-н. мяккае.

    • З. тварам у падушку.

|| незакончанае трыванне: зарывацца.

зарыць

зарыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Закапаць у падрыхтаваную яму, упадзіну і пад.

Зарыць носам (зямлю) (размоўнае) — бегучы, паваліцца тварам на зямлю.

|| незакончанае трыванне: зарываць.

зарэгістравацца

зарэгістравацца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. рэгістраваць.

  2. Афіцыйна аформіць свой шлюб.

    • З. ў загсе.
зарэз

зарэз прыслоўе

Да зарэзу (размоўнае) — крайне, вельмі.

  • Да зарэзу патрэбна.
зарэзацца

зарэзацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пазбавіць сябе жыцця, перарэзаўшы горла.

зарэкамендаваць

зарэкамендаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зарэкамендаваць сябе — праявіць сябе з якога-н. (звычайна добрага) боку ў чым-н.

  • З. сябе сумленным працаўніком.
зарэчны

зарэчны прыметнік

Які знаходзіцца за ракой.

  • Зарэчныя лугі.
зарэчча

зарэчча назоўнік | ніякі род

Мясцовасць за ракой.

засаб

засаб прыслоўе | размоўнае

Запар, адзін за другім.

  • Прыходзіў сюды тры разы з.
засада

засада назоўнік | жаночы род

  1. Скрытае размяшчэнне каго-, чаго-н. з мэтай нечаканага нападу на праціўніка.

    • Танк у засадзе.
    • Ляжаць у. засадзе.
  2. Атрад войск, так размешчаны.

    • Моцная з.

|| прыметнік: засадны.

засадзіць

засадзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Заняць якую-н. плошчу пад пасадку раслін.

    • З. участак бульбай.
  2. Пасадзіць куды-н. прымусова; зняволіць (размоўнае).

    • З. льва ў клетку.
    • З. у турму.
  3. каго (што) за што. Прымусіць працягла займацца чым-н. (размоўнае).

    • З. за ўрокі.
    • З. за работу.
  4. Глыбока ўваткнуць (размоўнае).

    • З. тапор у калодку.

|| незакончанае трыванне: засаджваць.

засакатаць

засакатаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пачаць сакатаць.

    • Куры засакаталі.
  2. пераноснае значэнне: Гучна несупынна пачаць гаварыць.

  3. пераноснае значэнне: Пра што-н., што раўнамерна стукае, гучыць сокатам (размоўнае).

    • Дзесьці недалёка засакатаў кулямёт.
засакрэціць

засакрэціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрабіць сакрэтным, недаступным для агульнага карыстання, азнаямлення і пад.

    • З. вынаходства.
  2. Дапусціць да сакрэтнай работы.

    • З. супрацоўніка.

|| незакончанае трыванне: засакрэчваць.

засаленне

засаленне назоўнік | ніякі род | спецыяльны тэрмін

Павышаная колькасць мінеральных солей у глебе, якія перашкаджаюць земляробству.

  • Барацьба з засаленнем глебы.
засаліць

засаліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Запэцкаць чым-н. тлустым, зашмальцаваць.

  • З. фартух.

|| зваротны стан: засаліцца.

засапці

засапці дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Пачаць сапці.

  • Засоп носам.
засапціся

засапціся дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і запыхацца.

  • З. ад хуткага бегу.
засарамаціць

засарамаціць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і засароміць.

  • Яго нічым не засарамаціш.
засаромецца

засаромецца дзеяслоў | закончанае трыванне

Адчуць сорам, збянтэжанасць.

засароміць

засароміць дзеяслоў | закончанае трыванне

Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.

  • З. гарэзніка.
засарэнне

засарэнне назоўнік | ніякі род

Пашкоджанне страўніка чым-н., што трапіла ўнутр.

  • З. страўніка.
засаўка

засаўка назоўнік | жаночы род

Рухомая металічная або драўляная планка на прабоях для запірання дзвярэй.

  • Зачыніць дзверы на засаўку.

|| прыметнік: засавачны.

засваяльнасць

засваяльнасць назоўнік | жаночы род

Здольнасць засвойвацца арганізмам або свядомасцю.

  • Добрая з. праграмы вучнямі.
  • Высокая з. кармоў.
засвоіць

засвоіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Успрыняўшы што-н. новае або чужое, зрабіць уласцівым, прывычным для сябе.

    • З. звычку.
  2. Праглынуўшы, перапрацаваць у сабе (ежу, лякарства).

    • Арганізм добра засвоіў ежу.
  3. Зразумеўшы, запомніць як мае быць.

    • З. школьны матэрыял.

|| незакончанае трыванне: засвойваць.

|| назоўнік: засваенне.

засвяціцца

засвяціцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пачаць свяціцца.

    • Удалечыні засвяціўся агеньчык.
  2. пераноснае значэнне, чым. Заззяць.

    • Вочы засвяціліся цеплынёй.
  3. Сапсавацца ў выніку пападання святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

  4. пераноснае значэнне: Выявіць сябе, сваю ролю ў якой-н. справе, свае мэты, раней не вядомыя каму-н. (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: засвечвацца.

засвяціць

засвяціць2 дзеяслоў | закончанае трыванне

Сапсаваць (святлоадчувальную плёнку), не засцярогшы ад дзеяння святла.

засевак

засевак назоўнік | мужчынскі род

Колькасць засеянай зямлі.

|| прыметнік: засевачны.

заседзецца

заседзецца дзеяслоў | закончанае трыванне

Прасядзець, прабыць надта доўга.

  • З. ў гасцях.
  • З. за работай.
  • Заседзецца ў дзеўках (размоўнае) -— не выйсці своечасова замуж.

|| незакончанае трыванне: заседжвацца.

заседзець

заседзець дзеяслоў | закончанае трыванне

Пра насякомых, птушак: забрудзіць экскрэментамі што-н.

  • Мухі заседзелі акно.

|| незакончанае трыванне: заседжваць.

засек

засек назоўнік | мужчынскі род

Агароджанае месца ў свірне для ссыпання збожжа, мукі.

|| прыметнік: засекавы.

засека

засека назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Завала са ссечаных і наваленых крыж-накрыж дрэў.

засень

засень (зацень) назоўнік | жаночы род

Месца, зацененае чым-н. ад прамянёў сонца.

  • Схавацца ў з.
засесці

засесці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Надоўга размясціцца дзе-н.

    • З. дома.
  2. за што і з інфінітывам: Сесці надоўга, заняўшыся якой-н. справай.

    • З. за падручнікі.
    • З. пісаць.
  3. Скрытна размясціцца дзе-н.

    • З. ў акопах.
  4. у чым. Шчыльна ўвайсці, трапіць у што-н. так, што цяжка выняць, выцягнуць.

    • З. ў гразі.
    • Куля засела ў сцяне.
    • Трывога засела ў душы (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: засядаць.