Слова | Азначэнне | Дзеянне |
---|---|---|
адбліскваць |
адбліскваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне Даваць водбліск; адсвечваць.
|
|
адбой |
адбой назоўнік | мужчынскі род
|
|
адбойны |
адбойны прыметнік Які служыць для адбівання чаго-н.
|
|
адбойшчык |
адбойшчык назоўнік | мужчынскі род Горнарабочы, які пры дапамозе адбойнага малатка аддзяляе кавалкі карысных выкапняў ад масіву. |
|
адбор |
адбор назоўнік | мужчынскі род
|
|
адборачны |
адборачны прыметнік Які служыць для адбору каго-, чаго-н.
|
|
адборны |
адборны прыметнік
|
|
адбрадзіць |
адбрадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Правесці мяжу на сенакосе, адмежаваць. || незакончанае трыванне: адброджваць. |
|
адбрахацца |
адбрахацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Сварачыся, спрачаючыся, адказаць на папрокі, нападкі. || незакончанае трыванне: адбрэхвацца. |
|
адбрыкацца |
адбрыкацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбрыквацца. |
|
адбрыць |
адбрыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Рэзка або абразліва адказаць каму-н., адмаўляючы ў чым-н. або лаячыся. || незакончанае трыванне: адбрываць. |
|
адбудавацца |
адбудавацца дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбудоўвацца. |
|
адбудаваць |
адбудаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбудоўваць. || назоўнік: адбудова. || прыметнік: адбудоўчы.
|
|
адбуксіраваць |
адбуксіраваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае трыванне Адвесці на буксіры.
|
|
адбыцца |
адбыцца дзеяслоў | закончанае трыванне Ажыццявіцца, прайсці, быць праведзеным; здарыцца.
|| незакончанае трыванне: адбывацца. |
|
адбыць |
адбыць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбываць. || назоўнік: адбыванне. || назоўнік: адбыццё. |
|
адбяліць |
адбяліць дзеяслоў | закончанае трыванне Зрабіць белым, выбеліць.
|| незакончанае трыванне: адбельваць. || назоўнік: адбельванне і адбелка.
|| прыметнік: адбельны і адбелачны.
|
|
адбівальнік |
адбівальнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. прамянёў, хваль і пад. |
|
адбіваць |
адбіваць дзеяслоў | незакончанае трыванне
|
|
адбітак |
адбітак назоўнік | мужчынскі род
|
|
адбіцца |
адбіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбівацца. |
|
адбіць |
адбіць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адбіваць. || назоўнік: адбіванне і адбіццё. || назоўнік: адбіўка, адбой і адбойка.
|
|
адвабіць |
адвабіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Вабячы, адцягнуць, адвесці.
|| незакончанае трыванне: адвабліваць. |
|
адвага |
адвага назоўнік | жаночы род Смеласць, рашучасць.
|
|
адвадзянелы |
адвадзянелы прыметнік Які адвадзянеў, стаў вадзяністым.
|
|
адвадзянець |
адвадзянець дзеяслоў | закончанае трыванне Стаць вадзяністым, звадзянець.
|
|
адвадзіць |
адвадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Адвучыць ад якой-н. прывычкі, ад хаджэння да каго-н. або куды-н.
|| незакончанае трыванне: адваджваць. |
|
адважны |
адважны прыметнік Смелы, рашучы.
|| назоўнік: адважнасць. |
|
адважыцца |
адважыцца дзеяслоў | закончанае трыванне Праявіць адвагу, рашучасць, асмеліцца.
|| незакончанае трыванне: адважвацца. |
|
адважыць |
адважыць дзеяслоў | закончанае трыванне Аддзяліўшы, узважыць частку чаго-н.
|| незакончанае трыванне: адважваць. |
|
адвакат |
адвакат назоўнік | мужчынскі род Юрыст, які абараняе на судзе чые-н. інтарэсы; абаронца.
|| прыметнік: адвакацкі. |
|
адвакатура |
адвакатура назоўнік | жаночы род
|
|
адвакацтва |
адвакацтва назоўнік | ніякі род Дзейнасць адваката. |
|
адвал |
адвал назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: адвальны. |
|
адвалачы |
адвалачы дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Валочачы, адцягнуць.
|| незакончанае трыванне: адвалакаць. |
|
адваліцца |
адваліцца дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адвальвацца. |
|
адваліць |
адваліць2 дзеяслоў | закончанае трыванне Аб суднах, плывучых сродках: адплысці ад берага, прыстані.
|| незакончанае трыванне: адвальваць. || назоўнік: адвальванне. || прыметнік: адвальны.
|
|
адвар |
адвар назоўнік | мужчынскі род Вадкасць, насычаная варам таго, што ў ёй варылася.
|| прыметнік: адварны. |
|
адваражыць |
адваражыць дзеяслоў | закончанае трыванне Паводле ўяўленняў забабонных людзей: варажбой зняць чары з каго-н. || незакончанае трыванне: адварожваць. |
|
адвараны |
адвараны прыметнік Вараны, звараны.
|
|
адварот |
адварот назоўнік | мужчынскі род
|
|
адваротны |
адваротны прыметнік
|
|
адварыцца |
адварыцца дзеяслоў | закончанае трыванне Зварыцца.
|| незакончанае трыванне: адварвацца. |
|
адварыць |
адварыць дзеяслоў | закончанае трыванне Зварыць.
|| незакончанае трыванне: адварваць. |
|
адвастрыць |
адвастрыць дзеяслоў | закончанае трыванне Навастрыць, завастрыць.
|| незакончанае трыванне: адвострываць. || назоўнік: адвострыванне. |
|
адваявацца |
адваявацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Тое, што і адваяваць (у 2 знач.).
|
|
адваяваць |
адваяваць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адваёўваць. |
|
адведаць |
адведаць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: адведваць. || назоўнік: адведванне. |
|
адведзіны |
адведзіны назоўнік Сяброўскае наведванне каго-н.
|
|
адведкі |
адведкі назоўнік
|