Усе словы

выпат назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Збіранне вадкасці з крывяносных сасудаў у якой-н. поласці цела пры запаленні.

выпатрабаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Патрабаваннем дабіцца, атрымаць.

   • В. даведку.

2. Прымусіць з’явіцца куды-н. па выкліку.

   • В. сведак у суд.

выпаіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выкарміць пойлам.

• В. цяля.

|| незакончанае трыванне: выпойваць.

выпаўзак назоўнік | мужчынскі род

1. Адзін з відаў дажджавога чарвяка.

2. Тое, што і выпоўзіны.

|| прыметнік: выпаўзкавы.

выпаўзень назоўнік | мужчынскі род

Тое, што і выпаўзак (у 2 знач.).

выпаўзці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

   • В. праз шчыліну.

2. Паўзучы, паявіцца.

   • З травы выпаўзла вужака.
   • З-за гары выпаўз аўтобус (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: выпаўзаць і выпоўзваць.

выперадзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і апярэдзіць.

• В. у бегу.
• В. у вучобе (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: выпераджаць і выпярэджваць.

|| назоўнік: выпераджэнне і выпярэджванне.

• В. тэрмінаў (пераноснае значэнне).

выперці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.

   • В. дно ў бойцы.

2. Выгнаць, выключыць, звольніць (размоўнае).

   • В. з хаты.
   • В. з работы.

3. Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (размоўнае).

   • В. наперад.

|| незакончанае трыванне: выпіраць.

выпетраць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Высахшы, страціць свае якасці, колер і пад.

   • Пад гарачым сонцам і ветрам выпетрала трава.

2. Зрабіцца худым, сухім (пераноснае значэнне).

   • Во выпетраў чалавек.

выпечы дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прыгатаваць пячэннем.

   • Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

   • Хлеб не выпечаны.

3. Расходаваць у працэсе пячэння.

   • В. ўсё цеста.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатой.

   • В. бародаўку.

5. Выпаліць на чым-н. (знак, кляймо).

   • В. кляймо

|| незакончанае трыванне: выпякаць.

|| назоўнік: выпеканне і выпечка.

|| прыметнік: выпячны.

• Выпячныя вырабы.

выплавіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Плавячы, здабыць.

• В. жалеза з руды.

|| незакончанае трыванне: выплаўляць.

|| назоўнік: выплаўка.

выплакацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Аблягчыць сваё гора плачам.

|| незакончанае трыванне: выплаквацца.

выплакаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выліць, выказаць сваю тугу слязамі.

   • В. гора.

2. Выпрасіць плачам.

   • В. дапамогу.

Фразеалагізм:

• Выплакать (усе) вочы (размоўнае) — у горы плакаць доўга, многа.

|| незакончанае трыванне: выплакваць.

выплаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выдаць плату, поўнасцю заплаціць.

• В. доўг.

|| незакончанае трыванне: выплачваць.

|| назоўнік: выплата.

|| прыметнік: выплатны.

• Выплатная ведамасць.

выплесці дзеяслоў | закончанае трыванне

Расплёўшы, выняць.

• В. стужку з касы.

|| незакончанае трыванне: выплятаць.

выплесціся дзеяслоў | закончанае трыванне

Расплёўшыся, выпасці.

• Стужка выплелася з касы.

|| незакончанае трыванне: выплятацца.

выплысці² дзеяслоў | закончанае трыванне

Выкаласаваць, пусціць колас.

• Ячмень выплыў буйным коласам.

выплюнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выкінуць з рота пляўком.

• В. сліну.

|| незакончанае трыванне: выплёўваць.

выплюхаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Плюхаючы, выліць.

• В. воду з начовак.

|| незакончанае трыванне: выплюхваць.

|| аднакратны дзеяслоў: выплюхнуць.

выпнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выставіць высунуць уперад.

• В. грудзі.

|| незакончанае трыванне: выпінаць.

выпоўзіны назоўнік

Верхняе покрыва насякомых або скура змяі, скінутая ў час лінькі.

выпрабавальны прыметнік

Прызначаны для выпрабавання, праверкі.

• В. палігон.
• В. тэрмін.
• Выпрабавальная камісія.

выпрабавальнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто займаецца вьшрабаваннем чаго-н.

• Лётчык-в.

|| жаночы род: выпрабавальніца.

|| прыметнік: выпрабавальніцкі.

выпрабаванне назоўнік | ніякі род

1. гл. выпрабаваць.

2. Цяжкае перажыванне, няшчасце.

   • Прайсці праз цяжкія выпрабаванні.
   • Суровыя выпрабаванні вайны.

выпрабаваны прыметнік

Правераны практыкай, які апраўдаў сябе.

• В. барацьбіт.
• В. метад.

|| назоўнік: выпрабаванасць.

выпрабаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Праверыць на практыцы, вопыце.

• В. матор.
• В. сваю сілу.

|| незакончанае трыванне: выпрабоўваць.

|| назоўнік: выпрабаванне.

выправадзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прымусіць пайсці, выгнаць.

• В. няпрошаных гасцей.

|| незакончанае трыванне: выправаджваць.

выправіцца² дзеяслоў | закончанае трыванне

Накіравацца, адправіцца куды-н.

• Куды вы выправіліся?

|| незакончанае трыванне: выпраўляцца.

выправіць² дзеяслоў | закончанае трыванне

1. кого-што. Сабраць і правесці, адправіць.

   • В. дзяцей у школу.
   • В. экспедыцыю.

2. Выправадзіць.

   • В. свавольнікаў з хаты.

3. Паслаць, адправіць куды-н. з якой-н. мэтай.

   • В. да доктара.
   • В. комбайны ў поле.

|| незакончанае трыванне: выпраўляць.

выпрагчы дзеяслоў | закончанае трыванне

Распрэгчы, вызваліць з запрэжкі.

• В. коня з воза.

|| незакончанае трыванне: выпрагаць.

выпрагчыся дзеяслоў | закончанае трыванне

Вызваліцца з запрэжкі.

• Конь выпрагся.

|| незакончанае трыванне: выпрагацца.

выпраменьвацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Ісці, распаўсюджвацца адкуль-н. прамянямі.

|| назоўнік: выпрамяненне.

выпраменьваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Вылучаць прамяні, прамянёвую энергію.

• В. святло.

|| назоўнік: выпрамяненне.

• Цеплавое в.

выпрамнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны.

• Ртутны в.

выпраміць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць прамым.

• В. дрот.
• В. дарогу.

|| незакончанае трыванне: выпрамляць.

|| прыметнік: выпрамляльны.

выпрастацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прыняць прамое становішча, выпраміцца.

   • Вудзільна выпрасталася.

2. Легчы, выцягнуўшыся на ўвесь рост (размоўнае).

   • В. на канапе.

|| незакончанае трыванне: выпроствацца.

выпрастаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць простым, прамым, разагнуць.

   • В. цвік.
   • В. нагу.

2. Выраўнаваць пагнутае, памятае.

   • В. умяціну.

|| незакончанае трыванне: выпростваць.

выпрасіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Просьбамі дамагчыся чаго-н.

• В. прабачэнне.
• В. грошай.

|| незакончанае трыванне: выпрошваць.

выпрацавацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Устанавіцца, утварыцца ў выніку вопыту, працы.

• Выпрацавалася вынослівасць.

|| незакончанае трыванне: выпрацоўвацца.

выпрацаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць пэўную колькасць работы, вырабіць.

   • В. норму.

2. Стварыць, развіць, адпрацаваць.

   • В. план сумесных дзеянняў.
   • В. стойкі характар.
   • В. добры стыль.

|| незакончанае трыванне: выпрацоўваць.

|| назоўнік: выпрацоўванне і выпрацоўка.

выпрацоўка назоўнік | жаночы род

1. гл. выпрацаваць.

2. Тое, што і выпрацавана, выраблена.

   • Дзённая в.

выпраўка назоўнік | жаночы род

Пастава, манера трымацца прама, падцягнута.

• Вайсковая в.
• Маладзецкая в.

выпукласць назоўнік | жаночы род

1. гл. выпуклы.

2. Выпуклае месца, пукатасць.

   • В. на сцяне.

выпуклы прыметнік

1. Які мае сферычную вонкавую паверхню; процілегласць увагнуты.

   • Выпуклае шкло.

2. Які выдаецца наперад, выступае над паверхняй, рэльефны.

   • В. лоб.
   • Выпуклыя літары.

|| назоўнік: выпукласць.

выпуск назоўнік | мужчынскі род

1. гл. выпусціць.

2. Група навучэнцаў, якія заканчваюць навучальную ўстанову адначасова.

   • Мінулагодні в.

3. Частка твора, выдадзеная асобна.

   • Раман у двух выпусках.

выпускнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто заканчвае навучальную ўстанову, навучэнец апошняга класа, курса.

|| жаночы род: выпускніца.

выпусташыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Зрабіць пустым, апаражніць.

   • В. торбу сухароў.

2. пераноснае значэнне, кагошто. Пазбавіць маральнай, творчай сілы.

   • В. душу.
   • Бязмэтнае жыцце выпусташыла гэтага чалавека.

3. пераноснае значэнне: Пазбавіць жывога зместу, галоўнага, істотнага (у вучэнні, тэорыі і пад.).

   • В. ідэю.

|| незакончанае трыванне: выпустошваць.

выпусціць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Даць выйсці.

   • В. дзіця пагуляць.
   • В. птушку на волю.
   • В. цяпло з хаты.
   • В. снарад (выстраліць).

2. Выпадкова не ўтрымаць, упусціць.

   • В. талерку з рук.

3. Вывесці з навучальнай установы па заканчэнні курса навучання з наданнем адпаведных правоў.

   • В. студэнта.
   • В. дзесяты клас (размоўнае).

4. Вырабіўшы, падрыхтаваўшы, пусціць у абарачэнне для якога-н. скарыстання.

   • В. прадукцыю.
   • В. раман.

5. Высунуць, выставіць.

   • В. кіпцюры.

6. Павялічыць у даўжыню, шырыню.

   • В. рукавы.

|| незакончанае трыванне: выпускаць.

|| назоўнік: вынусканне і выпуск.

|| прыметнік: выпускны.

• В. клапан.
• Выпускная адтуліна доменной печы.
• В. клас.
• Выпускныя экзамены.
• В. каўнер.

выпушка назоўнік | жаночы род

Абшыўка, аблямоўка з футра па краях адзення, абутку; апуха.

• Футровая в.

|| прыметнік: выпушачны.

выпхаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выпіхнуць у некалькі прыёмаў.

|| незакончанае трыванне: выпіхаць і выпіхваць.