Усе словы

абеззаразіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць незаразным.

• А. памяшканне.

|| незакончанае трыванне: абеззаражваць.

|| назоўнік: абеззаражванне.

абеззямеліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пазбавіць каго-н. зямлі, зрабіць беззямельным.

|| незакончанае трыванне: абеззямельваць.

|| назоўнік: абеззямельванне.

абезнадзеіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пазбавіць каго-н. надзеі на што-н.

|| незакончанае трыванне: абезнадзейваць.

абеліск назоўнік | мужчынскі род

Помнік у гонар якой-н. падзеі ў выглядзе гранёнага, звужанага ўверсе слупа.

• Гранітныя абеліскі мінулай вайны.

|| прыметнік: абеліскавы.

аберагаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Ахоўваць, засцерагаць ад чаго-н. небяспечнага.

• А. дзяцей ад хвароб.
• А. ад трывог і сумненняў.

|| закончанае трыванне: аберагчы.

|| зваротны стан: аберагацца.

|| закончанае трыванне: аберагчыся.

аберацыя назоўнік | жаночы род | кніжнае

Адхіленне ад чаго-н., а таксама скажэнне чаго-н.

• А. аптычных сістэм.
• А. ідэй.

|| прыметнік: аберацыйны.

абертон назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Дадатковы тон, які надае асноўнаму гуку асобае адценне або тэмбр.

аберуч прыслоўе

Абедзвюма рукамі (узяць, абхапіць, трымаць што-н. і пад.).

• Трымацца а.

абечак назоўнік | мужчынскі род

Лубяны абадок у рэшаце, сіце і пад.

|| прыметнік: абечкавы.

абжаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зжаць што-н. вакол чаго-н.

• А. траву вакол дрэва.

|| незакончанае трыванне: абжынаць.

|| назоўнік: абжын і абжынанне.

абжора назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

абжорлівы прыметнік | размоўнае

Ненасытны, прагны да яды.

• А. чалавек.

|| назоўнік: абжорлівасць.

абжорства назоўнік | ніякі род | размоўнае

Прагнасць да яды.

абжуліць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Ашукаць, абдурыць у карыслівых мэтах.

|| незакончанае трыванне: абжульваць.

абжыты прыметнік

Такі, у якім ужо жывуць, асвоены, добраўпарадкаваны.

• А. дом.

|| назоўнік: абжытасць.

абжыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Набыць, нажыць усё неабходнае на новым месцы жыхарства.

   • А. у новай кватэры.

2. Прывыкнуць да жыцця на новым месцы, звыкнуцца з новымі ўмовамі.

   • А. ў горадзе.

|| незакончанае трыванне: абжывацца.

абжыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Асвоіць, зрабіць жылым, прыстасаваць для жыцця.

• А. новае месца.
• А. кватэру.

|| незакончанае трыванне: абжываць.

абза назоўнік | жаночы род

Неабрэзаны край дошкі.

• Дошка з абзой.

абзавесціся дзеяслоў | закончанае трыванне

Набыць што-н. неабходнае для жыцця, гаспадаркі і пад.

• А. сям’ёй.
• А. мэбляй.

|| незакончанае трыванне: абзаводзіцца.

|| назоўнік: абзавядзенне.

абзадачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Даць задатак за што-н.

• А. дом.

|| незакончанае трыванне: абзадачваць.

абзац назоўнік | мужчынскі род

1. Чырвоны радок, водступ управа ў пачатку першага радка тэксту.

   • Пісаць з абзаца.

2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі.

   • Прачытаць першы а. на памяць.

абзваніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Пазваніць многім ці ў многія месцы па тэлефоне.

   • А. знаёмых.
   • А. усе арганізацыі.

2. пераноснае значэнне: Расказаць аб чым-н. усюды, разнесці якую-н. вестку.

|| незакончанае трыванне: абзвоньваць.

абзеляніць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці.

• А. вуліцы горада.

|| незакончанае трыванне: абзеляняць.

|| назоўнік: абзеляненне.

абкалаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

Абтрэсці.

• А. яблыню.
• Вецер абкалаціў садавіну.

|| незакончанае трыванне: абкалочваць.

абкалоцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Параніць сябе чым-н. калючым у многіх месцах.

• А. шыпшынай.

абкалоць² дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакалоць чым-н. вострым вакол чаго-н. або па ўсёй паверхні; параніць уколамі каго-, што-н.

• А. рукі калючкамі руж.

|| незакончанае трыванне: абколваць.

|| назоўнік: абколванне.

абкапацца² дзеяслоў | закончанае трыванне

Абкружыць сябе землянымі збудаваннямі.

|| незакончанае трыванне: абкопвацца.

абкапаць² дзеяслоў | закончанае трыванне

Ускапаць зямлю вакол чаго-н. і капаючы, абгарнуць, абкідаць што-н. чым-н.

• А. фруктовыя дрэвы.

|| незакончанае трыванне: абкопваць.

|| назоўнік: абкопванне і абкопка.

абкарміць дзеяслоў | закончанае трыванне

Накарміць звыш меры, на шкоду здароўю.

• А. дзіця.

|| незакончанае трыванне: абкормліваць.

|| назоўнік: абкорм і абкормліванне.

абкарнаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Падрэзаць, абстрыгчы коратка, няроўна.

   • А. валасы.

2. Няўмела скараціць які-н. тэкст.

   • А. рукапіс.

абкарыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і акарыць.

• А. бервяно.

|| незакончанае трыванне: абкорваць.

|| назоўнік: абкорванне.

абкарэлы прыметнік

Які пакрыўся брудам, засохлай граззю і пад.

• А. кабан.

абкарэць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыцца брудам, засохлай граззю і пад.

• Так абкарэў, што не адмыеш.

абкатацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Стаць роўным, гладкім; утрамбавацца ад язды.

   • Дарога абкаталася.

2. Прайсці абкатку (спецыяльны тэрмін).

   • Машына абкаталася.

|| незакончанае трыванне: абкатвацца.

абкатаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Ездзячы, зрабіць роўным, гладкім, прыгодным для язды.

   • А. дарогу.

2. Пробнай яздой праверыць прыгоднасць чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

   • А. машыну.

|| незакончанае трыванне: абкатваць.

|| назоўнік: абкатванне, абкатка і абкат.

абкатачны прыметнік | спецыяльны тэрмін

Звязаны з абкаткай.

• А. тэрмін.

абкатчык назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па абкатцы.

|| жаночы род: абкатчыца.

абкаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пракаціць што-н. вакол чаго-н.

   • А. абруч вакол слупа.

2. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю (размоўнае).

   • Абкаціў паўраёна.

абкачацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Качаючыся, пакрыць сябе чым-н.

• А. ў снег.
• А. ў гразь.

|| незакончанае трыванне: абкачвацца.

абкачаць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пераварочваючы з боку на бок; пакрыць чым-н.

• А. рыбу ў муцэ.

|| незакончанае трыванне: абкачваць.

|| назоўнік: абкачванне.

абквэцацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абмазацца чым-н., зрабіцца брудным, запэцкацца.

абквэцаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абмазаць што-н. чым-н., забрудзіць.

• А. вопратку.

абкладка назоўнік | жаночы род

1. гл. абкласці і аблажыць.

2. Тое, чым абкладзена (абложана) што-н.

   • Дзярновая а.

абкласці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пакласці што-н. вакол каго-, чаго-н.

• А. хворага грэлкамі.

1. Пакрыць усю паверхню чым-н.

   • А. сцяну пліткай.

2. што. Пакрыць суцэльнай масай чаго-н., абвалачы.

   • Хмары абклалі неба.
   • Горла абклала (безасабовая форма і пра налёт у горле).

3. Акружыць (звера на паляванні, які-н. умацаваны пункт войскам).

   • А. мядзведзя ў берлагу.
   • А. крэпасць.

4. Вызначыць падатак, пошліну і пад.

   • А. падаткам.

5. Груба аблаяць (размоўнае).

   • А. моцным словам.

|| незакончанае трыванне: абкладаць і абкладваць.

|| зваротны стан: абкласціся.

|| незакончанае трыванне: абкладацца і абкладвацца.

|| назоўнік: абкладанне, абкладванне і абкладка.

абклеіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пакрыць чым-н., наклейваючы.

• А. сцены абоямі.

|| незакончанае трыванне: абклейваць.

|| назоўнік: абклейка і абклейванне.

абкоўзаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Коўзаючыся, зрабіць пэўнае месца слізкім, прыгодным для катання.

|| незакончанае трыванне: абкоўзваць.

абкружыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і акружыць.

• А. увагай і клопатамі хворага.

|| незакончанае трыванне: абкружаць.

|| назоўнік: абкружэнне.

абкруціцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Укруціць сябе ў што-н., загарнуцца.

   • А. коўдрай.

2. Абвіцца вакол чаго-н.

   • Лейцы абкруціліся вакол аглоблі.

3. Ажаніцца (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: абкручвацца.

абкруціць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.

   • А. шалік вакол шыі.

2. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.

   • А. нагу бінтам.

3. Абхітрыць (размоўнае).

   • Абкруціў мужык пана.

4. Ажаніць (размоўнае).

   • Абкруцілі хлопца, як бачыш.

|| незакончанае трыванне: абкручваць.

абкрывавіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і акрывавіцца.

|| незакончанае трыванне: абкрываўлівацца.