| Слова | Азначэнне | Дзеянне |
|---|---|---|
| дагуляць |
дагуляць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дагульваць. |
|
| дагэтуль |
дагэтуль прыслоўе | размоўнае
|
|
| дагістарычны |
дагістарычны прыметнік Які адносіцца да той старажытнай пары, калі яшчэ не існавала пісьменнасці.
|
|
| даданы |
даданы прыметнік У выразах:
|
|
| дадатак |
дадатак назоўнік | мужчынскі род
|
|
| дадатковы |
дадатковы прыметнік Які з’яўляецца дапаўненнем да чаго-н.; дабавачны.
|
|
| дадатны |
дадатны прыметнік
|
|
| дадацца |
дадацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Далучыцца, дабавіцца да чаго-н.
|
|
| дадаць |
дадаць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дадаваць. || назоўнік: дадаванне і дадача. |
|
| дадзены |
дадзены прыметнік Гэты, менавіта гэты.
Дадзеная велічыня — у матэматыцы: велічыня, якая загадзя вядомая і служыць для вызначэння іншых. |
|
| дадзець |
дадзець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дадзяваць. |
|
| дадзяўбці |
дадзяўбці дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дадзёўбваць. |
|
| дадолу |
дадолу прыслоўе Данізу, да зямлі.
|
|
| дадому |
дадому прыслоўе
|
|
| дадраць |
дадраць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дадзіраць. |
|
| дадрукаваць |
дадрукаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дадрукоўваць. || назоўнік: дадрукоўка і дадрукаванне. |
|
| дадубіць |
дадубіць дзеяслоў | закончанае трыванне Скончыць дубіць, выдубіць да канца.
|| незакончанае трыванне: дадубліваць. |
|
| дадумацца |
дадумацца дзеяслоў | закончанае трыванне Разважаючы, прыйсці да якога-н. заключэння, вываду.
|| незакончанае трыванне: дадумвацца. |
|
| дадурэцца |
дадурэцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Дурэючы, давесці сябе да непрыемных вынікаў. |
|
| дадушы |
дадушы выклічнік | размоўнае Ужыв. як падмацаванне пры запэўніванні каго-н. у чым-н.; па знач. блізкае да слова «далібог».
|
|
| дадыбаць |
дадыбаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Марудна, з цяжкасцю дайсці да якога-н. месца; давалачыся. |
|
| даесці |
даесці дзеяслоў | закончанае трыванне З’есці да канца, скончыць есці.
|| незакончанае трыванне: даядаць. |
|
| даехаць |
даехаць дзеяслоў | закончанае трыванне Едучы, дабрацца да якога-н. месца; прыехаць.
|| незакончанае трыванне: даязджаць. |
|
| дажартавацца |
дажартавацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Многа жартуючы, наклікаць на сябе непрыемнасці.
|
|
| дажджаваць |
дажджаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне Штучна арашаць шляхам распырсквання вады з дапамогай спецыяльных установак. || назоўнік: дажджаванне. || прыметнік: дажджавальны. |
|
| дажджавік |
дажджавік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае Плашч з непрамакальнай тканіны. |
|
| дажджамер |
дажджамер назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін Прыбор для вымярэння колькасці атмасферных ападкаў. || прыметнік: дажджамерны. |
|
| дажджлівы |
дажджлівы прыметнік Багаты частымі дажджамі.
|| назоўнік: дажджлівасць. |
|
| дажджом |
дажджом прыслоўе
|
|
| дажджынка |
дажджынка назоўнік | жаночы род | размоўнае Кропля дажджу.
|
|
| дажджыць |
дажджыць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне Ісці, імжыць (пра дробны дождж).
|
|
| дажынкі |
дажынкі назоўнік Святкаванне заканчэння жніва.
|| прыметнік: дажынкавы. |
|
| дажыцца |
дажыцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
|
|
| дажыццё |
дажыццё назоўнік | ніякі род | афіцыйнае Час, які застаецца жыць да смерці.
|
|
| дажыць |
дажыць дзеяслоў | закончанае трыванне
Дажыць веку (размоўнае) — пражыць свой век. || незакончанае трыванне: дажываць. |
|
| дазатар |
дазатар назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін Прыстасаванне для аўтаматычнага адмервання вадкіх або сыпкіх рэчываў, для раздзялення на дозы. || прыметнік: дазатарны. |
|
| дазвання |
дазвання прыслоўе Поўнасцю, зусім, начыста.
|
|
| дазваніцца |
дазваніцца дзеяслоў | закончанае трыванне Дачакацца адказу на тэлефонны званок.
|| незакончанае трыванне: дазвоньвацца. |
|
| дазвацца |
дазвацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Дамагчыся, каб хто-н. адгукнуўся.
|
|
| дазвол |
дазвол назоўнік | мужчынскі род Згода на што-н.; права зрабіць што-н., а таксама дакумент на такое права.
|| прыметнік: дазвольны. |
|
| дазволіць |
дазволіць дзеяслоў | закончанае трыванне
|| незакончанае трыванне: дазваляць. |
|
| дазнанне |
дазнанне назоўнік | ніякі род | спецыяльны тэрмін Папярэдняе расследаванне крымінальнай справы для ўстанаўлення факта злачынства і павінных у ім асоб. |
|
| дазнацца |
дазнацца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Выведаць і сабраць звесткі пра каго-, што-н., даведацца пра каго-, што-н.
|| незакончанае трыванне: дазнавацца. |
|
| дазор |
дазор назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: дазорны.
|
|
| дазорац |
дазорац назоўнік | мужчынскі род Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па нагляду за чым-н., ахове чаго-н.
|| прыметнік: дазорчы. |
|
| дазіметр |
дазіметр назоўнік | мужчынскі род Прыбор для вымярэння доз іанізуючых выпрамяненняў. || прыметнік: дазіметравы. |
|
| дазіметрыя |
дазіметрыя назоўнік | жаночы род Галіна прыкладной фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя велічыні, што характарызуюць дзеянне іанізуючых выпрамяненняў, а таксама метады і прыборы для вымярэння гэтых велічынь. || прыметнік: дазіметрычны. |
|
| дазіраваць |
дазіраваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае і незакончанае трыванне Зрабіць (рабіць) дазіроўку.
|| назоўнік: дазіраванне і дазіроўка. |
|
| дайграцца |
дайграцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне Ігрой, легкадумнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемнасцей.
|| незакончанае трыванне: дайгравацца. |
|
| дайграць |
дайграць дзеяслоў | закончанае трыванне Скончыць іграць.
|| незакончанае трыванне: дайграваць. || назоўнік: дайграванне. |