Усе словы

выгаралы прыметнік

1. Выпалены; які пасох, загінуў ад спёкі.

   • Выгаралая трава.

2. Які страціў афарбоўку ад уздзеяння сонца.

   • Выгаралыя валасы.
   • Выгаралая хусцінка.

выгараць² дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Станоўча вырашыцца, удацца.

• Справа яго не выгорала.

|| незакончанае трыванне: выгараць.

выгарнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Выграбці адкуль-н.

• В. жар з печы.

|| незакончанае трыванне: выгортваць.

выгарына назоўнік | жаночы род

Тое, што і выгар.

выгаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць гаць на чым-н.

• В. дарогу бярвеннем.

|| незакончанае трыванне: выгачваць.

выгладзіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Стаць роўным, гладкім.

   • Выгладзіўся тронак рыдлёўкі.

2. Стаць адпрасаваным.

   • Сукенка добра выгладзілася.

3. Стаць сытым, гладкім (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: выгладжвацца.

выгладзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць роўным, гладкім.

   • В. дарогу.

2. што Адпрасаваць, расправіць складкі.

   • В. кашулю прасам.

3. Адкарміць, зрабіць сытым (размоўнае).

   • В. кабанчыка.

|| незакончанае трыванне: выгладжваць.

выгляд назоўнік | мужчынскі род

1. Знешнасць, вонкавае аблічча; стан.

   • Здаровы в.
   • Шарападобны в.
   • З вучоным выглядам.

2. У спалучэнні з прыназоўнік «з», «на», «пад» утварае прыслоўныя словазлучэнні ў знач.: знешне.

   • На в. або з выгляду ён яшчэ маладжавы.
   • Для выгляду — каб толькі здавалася.
   • Не падаць (або не паказаць) выгляду — не даць заўважыць, зразумець што-н.
   • Пад выглядам каго-чаго (размоўнае) — пад маркай каго-, чаго-н., выдаючы за каго-, што-н.
   • Рабіць выгляд — прыкідвацца, прытварацца.
   • У выглядзе чаго — у форме чаго-н.
   • Выклаў доклад у выглядзе тэзісаў.

выглядаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. выглядзець.

2. Мець які-н. выгляд або здавацца каму-н., кім-, чым-н.

   • Добра в.
   • В. героем.

3. Высоўваючыся з укрыцця, глядзець, пазіраць (размоўнае).

   • В. з-за вугла.

4. Віднецца, быць відным.

   • Насоўка выглядала з кішэні.

выглядваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і выглядаць (у 3 і 4 знач.).

выглядзець дзеяслоў | закончанае трыванне

Уважліва назіраючы, заўважыць, знайсці.

• В. сябра ў натоўпе.

|| незакончанае трыванне: выглядаць, выглядваць і выгледжваць.

выглянуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Высунуўшыся з укрыцця, глянуць, паглядзець.

   • В. з-за вугла на вуліцу.

2. Стаць відным, паказацца.

   • З-за хмар выглянула сонца.

|| незакончанае трыванне: выглядваць і выглядаць.

выглянцаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Навесці глянец на што-н.

• В. стол лакам.
• Выглянцаваныя манеры (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: выглянцоўваць.

выгнанне назоўнік | ніякі род

1. гл. выгнаць (у 2 знач.).

2. Вымушанае прабыванне дзе-н. у якасці выгнанага (кніжнае).

   • Жыць у выгнанні.

выгнаннік назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Той, хто знаходзіцца ў выгнанні.

|| жаночы род: выгнанніца.

|| прыметнік: выгнанніцкі.

выгнаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Гонячы, прымусіць выйсці, выехаць; выдаліць.

   • В. жывёлу з хлява.
   • В. з работы (пераноснае значэнне).

2. Выдаліць сілай, прагнаць.

   • В. акупантаў.
   • В. дрэнныя думкі з головы (пераноснае значэнне).

3. Здабыць шляхам перагонкі (спецыяльны тэрмін).

   • В. бочку шкіпінару.

|| незакончанае трыванне: выганяць.

|| назоўнік: выганка.

выгнуцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Прыняць дугападобную форму, утварыць выгіб.

|| незакончанае трыванне: выгінацца і выгібацца.

выгнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Сагнуць дугой, надаць сагнутую форму.

   • В. шыю.

2. Выпрастаць, разгарнуць (размоўнае).

   • В. бляху.

|| незакончанае трыванне: выгінаць і выгібаць.

выгнісці (выгніць) дзеяслоў | закончанае трыванне

Згнісці ў адным месцы, у сярэдзіне або поўнасцю.

• Выгніў яблык.
• Подлога выгніла.

|| незакончанае трыванне: выгніваць.

выгода назоўнік | жаночы род

1. пераважна (выгоды, -аў). Усё, што задавальняе максімальныя запатрабаванні, чым зручна карыстацца.

   • Кватэра з усімі выгодамі.

2. Прыволле.

   • Гусям тут в.

выгодны прыметнік

1. Добра прыстасаваны для зручнага карыстання, цалкам прыдатны.

   • Выгодная канапа.
   • Мне тут выгодна (безасабовая форма у знач. выказніка:).
   • Выгодна (прыслоўе) будзе ехаць.

2. Прывольны.

   • Выгодныя мясціны.

|| назоўнік: выгаднасць.

выграбны прыметнік

Прызначаны для выграбання.

• Выграбная лапата.

Выграбная яма — памыйная яма для звальвання смецця, розных нечыстот.

выграбці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Грабучы, выдаліць.

   • В. попел з печы.

2. Грабучы, рыючы, утварыць паглыбленне.

   • В. ямку, нару.

|| незакончанае трыванне: выграбаць.

выгрузіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Высадзіцца адкуль-н. з грузам.

• Войсковая часць выгрузілася з поезда.

|| незакончанае трыванне: выгружацца.

выгрузіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Дастаць і вынесці груз з чаго-н.

• В. багаж.

|| незакончанае трыванне: выгружаць.

|| назоўнік: выгрузка.

выгук назоўнік | мужчынскі род

Гучны вокліч, вокрык.

• В. адабрэння.

выгукнуць дзеяслоў | аднакратны дзеяслоў | закончанае трыванне

Гучна прамовіць, сказаць што-н., выкрыкнуць.

|| незакончанае трыванне: выгукваць.

выгуляцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Уволю нагуляцца, адпачыць.

   • В. за дзень дома.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі.

   • Выгулялася жывёла за лета.

|| незакончанае трыванне: выгульвацца.

выгіб назоўнік | мужчынскі род

Выпукласць, выпуклая лінія згібу.

• В. дугі.
• В. ракі.

выгібацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і выгінацца (гл. выгнуцца).

выгібаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і выгінаць (гл. выгнуць).

выгін назоўнік | мужчынскі род

Тое, што і выгіб.

выгінасты прыметнік | размоўнае

Выгнуты, звілісты.

• Выгінастая шабля.
• Выгінастая сцежка.

|| назоўнік: выгінастасць.

выдавец назоўнік | мужчынскі род

Той, хто займаецца выдавецкай справай.

|| прыметнік: выдавецкі.

выдавецтва назоўнік | ніякі род

Установа, якая займаецца выданнем кніг, часопісаў і пад.

|| прыметнік: выдавецкі.

выдаліць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прымусіць выйсці, знікнуць; перамясціць.

   • В. побочных асоб.
   • В. прымесі.

2. Выразаць, выняць шляхам аперацыі.

   • В. пухліну.
   • В. нырку.

|| незакончанае трыванне: выдаляць.

|| назоўнік: выдаленне.

выданне назоўнік | ніякі род

1. гл. выдаць.

2. Выдадзены твор.

   • Акадэмічнае в.
   • Чатырнаццацітомнае в. збору твораў Якуба Коласа.

3. на выданні — у тым узросце, калі пара выдаваць замуж (пра дзяўчыну).

выдасканаліцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Стаць больш успрыімлівым, тонкім, вострым.

2. Дасягнуць поспеху, дайсці да дасканаласці ў выкананні чаго-н.

|| незакончанае трыванне: выдасканальвацца.

выдасканаліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Развіваючы што-н., дасягнуць дасканаласці, зрабіць больш тонкім, вострым, успрыімлівым.

• В. стыль.

|| незакончанае трыванне: выдасканальваць.

выдаткавацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрасходавацца, зрасходаваць свае грошы.

• В. ў дарозе.

|| незакончанае трыванне: выдаткоўвацца.

|| назоўнік: выдаткоўванне і выдаткаванне.

выдаткаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрасходаваць, патраціць. В. грошы на будаўніцтва.

• В. усе сродкі.

|| незакончанае трыванне: выдаткоўваць.

|| назоўнік: выдаткоўванне і выдаткаванне.

выдаткі назоўнік | мужчынскі род

Затраты на што-н., расходная сума.

• В. вытворчасці.
• Прыбытак і в. бюджэту.

выдатнасць назоўнік | жаночы род

1. гл. выдатны.

2. Што-н. славутае.

   • Архітэктурныя выдатнасці Полацка.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст.

   • Сусветныя выдатнасці навукі.

выдатны прыметнік

1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца надзвычай вялікай вядомасцю.

   • В. вучоны.

2. Незвычайны, выключны.

   • В. розум.
   • Выдатныя здольнасці.

3. Вельмі добры.

   • Продукцня выдатнай якасці.
   • Ты ж выдатна (прыслоўе) спяваеш.

4. выдатна, нескланяльнае, н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

   • Атрымаць выдатна па хіміі.

|| назоўнік: выдатнасць.

выдатнік назоўнік | мужчынскі род

1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх вучэбных прадметах.

   • Круглы в.

2. Работнік, які выцатна выконвае свае абавязкі.

   • В. вытворчасці.
   • В. баявой і палітычнай падрыхтоўкі.

|| жаночы род: выдатніца.

выдахнуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Здохнуць, падохнуць, перавесціся (пра жывёлу).

выдацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Утварыць выступ, выступіць за мяжу чаго-н.

   • Дом выдаўся вуглом на плошчу.

2. Здарыцца, выпасці; удацца.

   • Дзень выдаўся цёплы, сонечны.
   • Ураджай выдаўся добры.

|| незакончанае трыванне: выдавацца.

выдаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Даць што-н., забяспечыць чым-н.

   • В. грашовы аванс.
   • В. даведку.

2. Вырабіць, выпусціць (якую-н. прадукцыю), падаць як вынік работы (спецыяльны тэрмін).

   • Мартэн выдаў першую плаўку.
   • Машына выдала інфармацыю.

3. (са словам «замуж» або, размоўнае, без яго), каго за каго. Паспрыяць замужжу, аддаць замуж.

   • В. дачку за афіцэра.
   • Удала выдалі дзяўчыну.

4. Выпусціць з друку, надрукаваць.

   • В. кнігу.

5. Апублікаваць, абвясціць.

   • В. пастанову.

6. Раскрыць, зрабіць вядомым; удаць.

   • В. змоўшчыкаў.
   • В. сакрэт.
   • В. сябе неабдуманым словам.

7. каго-што за каго-што. Прадставіць, назваць не тым, кім, чым яны з’яўляюцца.

   • В. сябра за брата.
   • В. чутае за бачанае.

|| незакончанае трыванне: выдаваць.

|| назоўнік: выдача і выданне.

выдаіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Тое, што і падаіць.

   • В. кароў.

2. Атрымаць даеннем.

   • В. малако.

|| незакончанае трыванне: выдойваць.

выдзел назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Частка маёмасці, атрыманая ў карыстанне кім-н.